انرژی از زباله روند تولید انرژی در قالب برق و یا گرما از زباله است زباله به انرژی یک شکل از بازیابی انرژی است. بیشتر فرایندهای تولید زباله به انرژی و یا گرما به طور مستقیم از طریق احتراق و یا تولید یک کالا قابل احتراق، مانند، متانول، اتانول و یا سوخت مصنوعی می‌باشد.

   اولین بار زباله سوز یا مخرب در کشور انگلستان (ناتینگهام) در سال ۱۸۷۴ توسط شرکت‌های مان لاو (manlove)، Alliott به طراحی آلبرت فرایر Albert fryer ساخته شد. اولین زباله سوز در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۸۵ در جزیره فرمانداران (Governors Island) در نیویورک ساخته شد. اولین زباله سوز در دانمارک در سال ۱۹۰۳ در فرید ریکز برگ frederiksberg ساخته شد. اولین تسهیلات در جمهوری چک در سال ۱۹۰۵ در برنو brno ساخته شد.

سوزاندن (تبدیل به خاکستر کردن)

   سوزاندن یا احتراق مواد آلی مانند زباله به بازیافت انرژِی رایج‌ترین اجرای تبدیل زباله به انرژی است. همه کارخانه‌های جدید تبدیل زباله به انرژی در همه کشورهای سازمان همکاری اقتصادی و توسعه از طریق سوزاندن زباله (پسماند MSW، تجاری، صنعتی و یا RDF) باید کلیه استانداردهای در رابطه با گازهایی از جمله دراکسیدهای نیتروژن (NOx)، دی اکسید گوگرد (SOz) فلزات سنگین و دیوکسیس ایجاد می‌شوند، را به طور دقیق مورد آزمایش قرار دهند؛ بنابراین سوزاندن زباله به منظور ایجاد انرژی به طور کلی از روش‌های قدیمی متمایز می‌باشند زیرا در روش‌های قدیمی نه انرژی و نه مواد بازیافت می‌شد. زباله سوز مدرن که حجم زباله اصلی را به میزان ۹۵ تا ۹۶ کاهش می‌دهد، بسته به ترکیب و درجه بازیافت موادی مانند فلزات از خاکستر برای بازیافت بهره می‌برند.

   زباله سوز ممکن است ذرات ریز، فلزات سنگین، دیوکسین ردیابی و گازهای اسیدی منتشر می‌کنند، حتی اگر این انتشار که از زباله سازهای مدرن به میزان بسیار کم باشد. موارد دیگری که باید در نظر گرفته شود مدیریت مناسب از باقی‌مانده‌های خاکسترهای سمی خطرناک که بایستی به هنگام نصب و راه‌اندازی و دفع زباله سوز، خاکسترهای زیرین (IBA) که دوباره بایستی به طرز درست مورد استفاده قرار گیرد. منتقدان بر این باورند که زباله سوزها نابود می‌کنند منابع با ارزش و همین عوامل باعث می‌شود که انگیزه برای بازیافت را کاهش دهد اما سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که در کشورهای اروپایی بیش از ۷۰٪ از زباله‌ها بازیافت می‌شود و افزون بر آن تا آنها مانع از سوزاندن یا دفن مابقی این ضایعات می‌باشند. زباله سوزها بازده الکتریکی بین ۱۴ تا ۲۸ درصد را تولید می‌کنند. به منظور جلوگیری از دست دادن بقیه انرژی، می‌توان از آن به عنوان مثال برای حرارت مرکزی تولید همزمان به کار گرفت.

   مجموع بازده زباله سوز تولید همزمان معمولاً بالاتر از ۸۰٪ (براساس ارزش حرارتی پایین‌تر از زباله) و حتی ممکن است بیش از ۱۰۰٪ زمانی که با تراکم گاز دردکش مجهز شده است، می‌باشد.

   روش استفاده از سوزاندن برای تبدیل ضایعات جامد شهری (MSW) به انرژی یک روش نسبتاً قدیمی تولید زباله به انرزی است. سوزاندن به طور کلی مستلزم سوزاندن زباله (پسماندهای MSW، تجاری صنعتی و RDF) برای جوشاندن آب که برای ژنراتورهایی بخار که باعث ایجاد انرژی الکتریکی و حرارتی در خانه، کسب و کار، موسسات و صنایع استفاده می‌شود. یکی از مشکلات مرتبط با سوزاندن MSW به انرژی الکتریکی، پتاسنیل الاینده برای ورود به فضای با گازهای حاصل از دیگ بخار است. این الاینده‌ها میت واند اسیدی و طی سال ۱۹۸۰ به علت آسیب به محیط زیست با ترکیب با باران باعث ایجاد باران اسیدی گزارش شده است. از آن زمان، صنعت این مشکل با استفاده از ساییدن آهکی و رسوب الکترواستاتیک در دودکش حذف کرده است. با گذشت دود از طریق ساییدن آهکی، هر اسیدی (که ممکن است در دود باشد را جدا کرده و مانع از رسیدن اسید به جو و صدمه زدن به محیط زیست است. بسیاری از دستگاه‌های دیگر مانند فیلتر پارچه‌ای، رآکتورها کاتالیست‌ها را نابود و یا گرفتن دیگر آلاینده‌های کنترل شده می‌باشند.

   مطابق با نیویورک تایمز، کارخانه‌های زباله سوز مدرن را که ایجاد مین اید به مراتب دیوکسین (DIOXIN) بسیار تمیزتر از دیوکسین است که در حال حاضر از شومینه خانه‌ها و کباب کردن بر روی منتقل‌ها که بر اثر سوختن ایجاد می‌شود منتشر می‌کنند. مطابق با وزارت محیط زیست المان به دلیل مقررات سختگیرانه، کارخانه‌های زباله سوز با واژه‌های از جمله گازهای گل‌خانه‌ای از دیوکسیدها، گرده‌ها و فلزات سنگین آشنایی کامل دارند.

فناوری زباله به انرژی به غیر از روش سوزاندن

   تعدادی از دیگر فناوری‌های جدید و در حال ظهور است که قادر به تولید انرژی از زباله و سایر سوخت ها بدون احتراق مستقیم وجود دارد. بسیاری از این فناوری این پتانسیل را دارند که تولید برق بیشتراز همان مقدار سوخت توسط احتراق مستقیم ممکن نخواهد بود. این است که عمدتاً به جدایی از اجزای خورنده (خاکستر) از سوخت تبدیل علت، در نتیجه، درجه حرارت احتراق بالاتر در دیگ‌های بخار و توربین‌های گاز و موتورهای احتراق داخلی و هم چنین سلول‌های سوختنی را ایجاد می‌نماید.

فناوری حرارتی

• تبدیل کردن به گاز (گاز تولید قابل احتراق، هیدوژن، سوخت مصنوعی)
• تجزیه حرارتی پلیمرها (تولید نفت خام مصنوعی، که می‌تواند بیشتر تصفیه شود)
• تجزیه در اثر حرارت (تلوید قابل احرتاق تار TAR/ Biooil و chars)
• پلاسما تبدیل به گاز قوس یا فرایند تبدیل به گاز پلاسما (PGP) (تولید گازهای سنتزی غنی از جمله هیدروژن و مونوکسید کربن قابل استفاده برای سلول‌های سوختی و یا تولید برق برای ایجاد قوس پلاسما، سیلیکات منجمد قابل استفاده و شمش فلز، نمک و گوگرد.

فناوری غیر حرارتی

• تجزیه به طریق بی هوازی (از طریق بیوگاز غنی در متان)
• تخمیر تولیدات (مانند آتانول، اسید لاستیک، هیدروژن)
• بیولوژیکی مکانیک (MBT)،
• MBT به اضافه بی هوازی هضم.
• MBT به غیرا ز سوخت مشتق شده