دوچرخه هوشمند

   وقتی صحبت از دوچرخه‌های برقی می‌شود، تکلیف روشن است. یک موتور که می‌تواند دوچرخه‌سوار را از مسیرهای سخت عبور دهد. اما برای دوچرخه‌بازها، حساب دوچرخه‌های برقی از دوچرخه‌های پدالی جداست. اصطلاح «پدلیک» (Pedelic)، این‌روزها به دوچرخه‌هایی گفته می‌شود که علاوه بر پدال دارای یک موتور کوچک هم هستند. این اصطلاح از درآمیختن دو واژه‌ی پدالی و الکتریکی (برقی) در زبان انگلیسی ساخته شده است.

 

دوچرخه هوشمند پدلیک (Pedelic)

شکل (1)

شاید هر دوچرخه‌سواری در خانه‌اش یک دوچرخه‌ی معمولی و یک دوچرخه‌ی برقی داشته باشد. اما به‌تازگی یک فیزیک‌دان اسپانیايی به‌نام «خوزه فرناندز» موتوری کوچک و سبک ابداع کرده که می‌تواند روی هر دوچرخه‌ای نصب شود و نیروی آن را چندبرابر کند.

 

دوچرخه هوشمند پدلیک (Pedelic)

شکل (2)

فرناندز که عاشق دوچرخه‌سواری است، اوقات فراغتش را همراه یک گروه با دوچرخه‌سواری می‌گذراند. این ایده زمانی به ذهن او رسید که متوجه شد، بخشی از افت عملکرد دوچرخه‌سوارها به‌دلیل سنگین‌بودن دوچرخه‌های برقی است. یک موتور، باتری و دیگر اجزای سخت‌افزاری باعث می‌شود سرعت پدال‌زدن یک دوچرخه‌ی برقی افت قابل توجهی داشته باشد. با این حال ایده‌ی موتور قابل نصب بر روی دوچرخه، مدت‌ها در ذهن فرناندز بود تا این‌که با یک صنعتگر آلمانی آشنا شد. او این ایده را با دوست آلمانی‌اش درمیان گذاشت و خیلی زود ایده تبدیل به عمل شد. مدت زیادی از ارائه‌ی این موتور نگذشته بود که یک وبلاگ‌نویس این موتور را در وبلاگش معرفی کرد. وبلاگی بسیار پربیننده که منحصراً به معرفی دوچرخه‌های برقیِ پیشرو می‌پرداخت.

حالا فرناندز و موتور سبکش جهانی شده‌اند. او در این‌باره می‌گوید: «در بیش‌تر سطح‌ها، راندن یک دوچرخه‌ی برقی‌پدالی بسیار آسان است. سرعتی برابر با 25کیلومتر در ثانیه، برای یک دوچرخه‌ی پدلیک 28کیلویی کاملاً استاندارد است. اما با این وزن کدام دوچرخه‌سوار می‌تواند تا نوک یک تپه صعود کند؟ پس این وزن باید هرطورشده پایین بیاید و این نقطه‌ی شروع من بود.»

كارآيي این موتور آلومینومی در عین کوچکی قابل توجه است و قدرتی برابر با 250وات دارد.

 

دوچرخه هوشمند پدلیک (Pedelic)

شکل (3)

این موتور به انتخاب طراحش یعنی فرناندز، «کُنودرایو» (ConoDrive) نام‌گذاری شده است. کنودرایو هم‌چنین دارای یک برنامه‌ی رايانه‌اي نه‌چندان پیچیده است. این برنامه به انتخاب کاربر می‌تواند قدرت موتور را بین 100 تا 250 وات تغییر دهد.

باتری اين موتور طوری طراحی شده كه بتواند در قسمت عقبی دوچرخه نصب شود. این محفظه که باتری را در خودش حفظ می‌کند، می‌تواند نقش بارکش عقبی دوچرخه را نیز ایفا کند. چرا که رویه طوری روی باتری کشیده شده است که قرار گرفتن بار روی آن هیچ فشاری به باتری وارد نکند.

یک دایره‌ی دندانه‌دار گرداگردِ تایر دوچرخه نصب می‌شود تا اصطکاک به‌طور یکنواخت در تمام سطح تایر پخش شود. با این طراحی حتی در سطح نرم و صاف یا سطح شیبدار، قدرت موتور به‌صورت یک‌پارچه پخش می‌شود.

اما این سیستم یک امتیاز فوق‌العاده هم دارد و آن شارژ این باتری در سراشیبی و به‌وسیله‌ی پدال‌زدن است. بنابراین دوچرخه‌سوار برای این‌که خیالش راحت باشد، فقط باید یک سراشیبی پیدا کند و در عین لذت‌بردن از دوچرخه‌سواری، نیروی موتور را نیز فراهم کند. موتوری که طراحی شده تا سنگین نباشد و مزیتی فوق‌العاده برای یک دوچرخه‌ی برقی به‌حساب می‌آید.