هیدروژن به دلیل داشتن انرژی نهان بالا به عنوان سوختی جایگزین برای سوخت‌های فسیلی شناخته شده است. این سوخت در هنگام سوختن گاز گلخانه ای به اتمسفر وارد نمی‌کند. منابع موجود برای این سوخت متاسفانه دوستدار محیط زیست و به عبارتی پاک نیست و شامل فرآیندی بسیار گران‌قیمت و کربن‌زاست مانند فرآوری زغال‌سنگ و گاز‌طبیعی که هیدروژن زیادی تولید می‌کنند.
به دلیل وجود عیوب نامبرده دانشمندان به دنبال راه‌حل‌هایی ساده‌تر و ارزان‌تر برای تولید هیدروژن هستند که می توان به مواردی چون لایه‌های زیرین اقیانوس، فاضلاب و ... در هر گوشه از دنیا اشاره کرد.
امروزه به چمن نیز به عنوان یکی از این منابع سوختی نگاه می شود و در این راستا دانشمندان دانشگاه کاردیف به روشی دست یافته‌اند تا به کمک چمن‌ها هیدروژن تولید کنند که این شانس تولید نیرو از چمن را افزایش می‌دهد.
یکی از روش‌های ممکن تمرکز بر روی ساختار سلولزی گیاهان است زیرا محققین متوجه شده‌اند که سلولز هر گیاهی با مقداری کمک از نور خورشید و کاتالیست‌ها که به فرآیند فتوکاتالیست معروف است می‌توانند هیدروژن تولید کنند. در آزمایشات، این گروه از سه کاتالیست بر پایه فلز (پالادیوم، طلا و نیکل) استفاده کرده‌اند.
دلیل انتخاب این سه کاتالیست هم تنها فرآوانی و ارزان قیمت بودن آن بوده است. این گروه در ابتدا سلولز را همراه با کاتالیست‌ها در فلاسکی زیر نور چراغ میزی قرار داده و گاز خروجی و مقدار هیدروژن موجود را هر ۳۰ دقیقه اندازه گیری کردند. در ادامه همین روند برای چمن باغچه دانشگاه انجام شد. این اولین بار است که زیست‌توده خام به این شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد و هیدروژن تولید می‌شود. این بسیار اقتصادی است زیرا دیگر تلاشی برای جداسازی سلولز از زیست‌توده انجام نمی‌شود و بسیار ارزان‌تر تمام می‌شود.