اصولا خودرویی که بتواند از انرژی الکتریکی به عنوان سوخت استفاده کند و این انرژی را به انرژی حرکتی تبدیل نماید، خودرو برقی یا الکتریکی نامیده می شود. خودرو برقی به جای استفاده از سوخت های فسیلی هم چون بنزین و گاز، از برق و انرژی الکتریکی به عنوان محرک استفاده نموده و قادر به حرکت می باشد. اساس یک خودرو برقی را باتری های الکتریکی و قابل شارژ خودرو به همراه موتور پیشرانه الکتریکی تشکیل می دهد.

به عبارت دیگر، پیشرانه الکتریکی خودرو با استفاده از نیروی الکتریکی ذخیره شده در باتری های تعبیه شده در خودرو، این نیرو را به انرژی حرکتی تبدیل کرده و خودرو را به حرکت در می آورد.

اصلی ترین مزیت استفاده از خودرو برقی ، کاهش آلودگی هوا و ارزان بودن آن می باشد. با توجه به فراگیر شدن این موضوع، به نظر می رسد تا آینده ای نه چندان دور، پمپ بنزین ها و محل های سوخت گیری به خلوت ترین مکان های شهر تبدیل شوند و جای خود را به مکان های شارژ اتومبیل ها بدهند.

خودرو برقی سابقه طولانی داشته و می توان اولین نوع آن را متعلق به سال 1884 دانست که توسط فردی به نام توماس پارکر طراحی و ساخته شد و در خیابان های لندن شروع به حرکت نمود.

از آن روز تا کنون خودرو برقی دچار تغییر و تحول فراوان شده است به طوری که امروزه یک خودروی برقی را می توان در انواع خودروی تک سرنشین شهری، جاده ای، مخصوص مسابقه، لوکس و هیبریدی مشاهده نمود.

امروزه به سبب توجه به نیاز مشتری و آحاد جامعه، کمپانی های بزرگ خودرو سازی اقدام به تولید خودروهایی نموده اند که هم می توانند با انرژی فسیلی حرکت نموده و هم با انرژی الکتریکی. این خودروها امروزه با نام خودروهای هیبریدی شناخته می شوند که در خیابان های اکثر کشورها به راحتی در حال تردد بوده و حتی در بازار ایران نیز به وفور یافت می شوند.

انواع خودرو برقی موجود در ایران

همان طور که اشاره شد، امروزه خودروهای هیبریدی و خودرو برقی در کشور ایران نیز به وفور یافت می شوند و می توان با توجه به نیاز، یکی از این خودروها را خریداری نمود. البته از آنجا که طبع رانندگان ایرانی چندان با خودروهای تمام الکتریکی سازگار نیست و استفاده از خودرو برقی آن چنان در جامعه جا نیفتاده، به همین دلیل اکثر کمپانی های خودرو سازی اقدام به وارد کردن خودروهای هیبریدی خود به کشور ما نموده اند. 

البته جدای از بحث عدم علاقه به خودروهای تمام الکتریکی و برقی در ایران، باید نبود زیرساخت ها و بستر مناسب برای این حضور این گونه خودروها را در کشور نیز یک عامل موثر در کم اقبالی آن ها در کشور دانست. با این وجود خودروهای هیبریدی به این دلیل که از دو پیشرانه بنزینی و الکتریکی بهره می برند، بسیار خوش اقبال تر بوده و تعداد زیادی از این خودروها توسط کاربران ایرانی خریداری شده است و به راحتی می توان آن ها را در خیابان ها مشاهده نمود.

البته شرکت های خودروسازی داخلی نیز از این مهاجرت به خودروهای الکتریکی دور نبوده و هر روز شاهد پیشرفت های داخلی در این زمینه نیز هستیم. از جمله مهم ترین تولیدات داخلی که به عنوان خودرو برقی ایرانی شناخته می شود، خودرو یوز می باشد که توسط محققین دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، با استفاده از پلتفرم رنو توییز فرانسوی، طراحی و توسعه داده شده است.

این خودرو در آزمایش های خود توانسته با یک بار شارژ بیش از 200 کیلومتر مسیر را طی کرده و مدت زمان شارژ حداکثری آن 3 ساعت می باشد. حداکثر سرعت این خودرو 80 کیلومتر در ساعت بوده و دارای 120 سانتی متر عرض و 2 متر طول با 400 کیلوگرم وزن می باشد. در ادامه تعدادی از خودروهای برقی و هیبریدی موجو در ایران که در بازار می توان به راحتی آن ها را تهیه نمود مشاهده می نمایید.