بهینه سازی مصرف انرژی با توجه به پیامدهای مهم آن همچون کنترل مصرف انرژی، کاهش هزینه ها، کاهش سرمایه گذاری ها و سالم سازی محیط زیست، در دو دهه اخیر در دستور کار اکثر کشورهای جهان قرار گرفته است. صنعت نساجی به عنوان یکی از صنایع مورد نظر در زمینه بهینه سازی انرژی می باشد. دلیل انتخاب این صنعت، مصرف زیاد انرژی در آن بوده است و هدف از اجرای طرح بهینه سازی، تعیین شاخص های انرژی، پتانسیل های صرفه جویی، ایجاد بانک های اطلاعات تکنولوژی و مصرف انرژی و سرانجام ارائه راهکارها و توصیه های بهینه سازی مصرف انرژی بوده است.

   از آنجائیکه تولید محصولات نساجی در واحدهای صنعتی کوچک نیز امکان پذیر می باشد، تعداد و تنوع تولیدکنندگان در این صنعت بسیار زیاد است. صنایع پشمی، پنبه ای، تولی مواد اولیه، کفپوش، پوشاک، منسوجات نبافته و کشباف، شاخه های متنوع این صنعت می باشد.

   صنعت نساجی حدود 20 درصد از کل انرژی مصرفی بخش صنعت را به خود اختصاص می دهد. در واحدهای ریسندگی بطور متوسط به ازای هر کیلوگرم پارچه 01/24 مگاژول انرژی الکتریکی و سوخت فسیلی مصرف می شود. پتانسیل صرفه جویی در صنعت نساجی به مصرف متوسط داخلی بین 10 تا 15 درصد و نسبت به متوسط مصرف جهانی بین 15 تا 25 درصد برآورد می شود.