امروزه امنیت، قابلیت اطمینان و در دسترس بودن منابع انرژی، امری ضروری در پایداری و توسعه اقتصادی جوامع می باشد. تغییرات اقلیمی، عدم امنیت حامل های انرژی (غالبا تجدید ناپذیر) و همچنین رشد مصرف انرژی، چالش های بسیاری را در حوزه انرژی و محیط زیست ایجاد نموده است. از این روست که ایجاد بسترهای مناسب برای تأمین انرژی مصرفی و همچنین تمرکز بر روی چگونگی مصرف انرژی های تولیدی، می تواند بعنوان یک راهکار موثر جهت غلبه بر این چالش ها مورد توجه قرار گیرد. بدیهی است در این فرآیند مباحث مرتبط با محیط زیست نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

   منطقا افزایش راندمان مصرف انرژی با کاهش میزان انتشار آلودگی ارتباط مستقیم دارد. همچنین استفاده از انرژی های نو و تجدیدپذیر و یا انرژی هسته ای می تواند عوامل موثری در کاهش دی اکسید کربن باشند. افزایش گازهای گلخانه ای از یک سو و کاهش منابع تجدید ناپذیر انرژی از سوی دیگر نقش تعیین کننده ای در تعیین استراتژی کشور ها در حوزه انرژی ایفا می نمایند. همانگونه که ملاحظه می شود توجه به مسائل زیست محیطی و استفاده بهینه از منابع انرژی، رابطه تنگاتنگی با یکدیگر دارند. از اینرو در سال های اخیر مفاهیم ایده الی نظیر مفهوم ZE مورد توجه کشورهای مختلف، به منظور کاهش وابستگی به منابع انرژی تجدید ناپذیر که هم به لحاظ هزینه، ایجاد آلودگی زیست محیطی و محدود بودن منابع، بکارگیری آن ها چندان منطقی و مقرون به صرفه نمی باشد، قرار گرفته است.

   دانلود فهرست مطالب ساختمان انرژی صفر