مبحث دهم مقررات ملی ساختمان به منظور تعیین حداقل ضوابط و مقرراتی است که در تحلیل، طراحی و اجرای ساختمان های فولادی جهت تامین ایمنی و بهره برداری مناسب، مورد استفاده قرار می گیرد. این مبحث شامل الزامات عمومی، الزامات طراحی لرزه ای و نیز الزامات ساخت، نصب و کنترل می باشد. مبنای طراحی سازه ها در این مبحث، بررسی و کنترل آن ها در حالت های حدی مقاومت و بهره برداری برای حصول ایمنی و قابلیت بهره برداری است.
کاربرد مبحث دهم مقررات ملی ساختمان در محدوده ساختمان ها با کاربری های مندرج در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و آیین نامه اجرایی آن می باشد و شامل سازه های خاص از قبیل پل های جاده و راه آهن نیست.