سازندگان آئروژل گرافن، پژوهشگران دانشگاه ژجیانگ چین هستند. چگالی این ماده باورنکردنی است و ظاهر آن اصلاً نشان نمی دهد که اینقدر سبک باشد. این آئروژل هفت بار سبک تر از هوا است و هر سانتیمتر مکعب آن، فقط 0.16 میلی گرم وزن دارد، به همین دلیل سبک ترین ماده جهان لقب گرفته است. رکورددار قبلی سبک ترین ماده جهان آئروگرافیت نام داشت.
روزانه آب دریاها در سراسر جهان به مواد نفتی آلوده می شوند که این آلودگی به دلایلی چون عملیات روزمره پایانه های بارگیری نفت، تانکرهای حمل نفت، سوانح احتمالی، فعالیت های اکتشافی و تولیدی نفت و گاز و ... اجتناب ناپذیر است. حتی ورود فاضلاب های صنعتی و پسابهای پالایشگاهها و مجتمع های پتروشیمی به آب های سطحی و زیرزمینی در برخی نقاط جهان آلودگی های گسترده نفتی را به همراه داشته است.
تنها مقدار بسیار کمی از آلودگیهای مواد روغنی و نفتی توسط باکتریهای محیط از بین می روند و حذف مابقی این آلودگی ها از محیط زیست بسیار زمان بر خواهد بود و تبعات متعدد و گسترده زیست محیطی در بر دارند.
فناوری نانو برای اینکار، گزینه های متعددی را پیشنهاد می دهد که از این دسته می توان به ساختارهایی نظیر آئروژلها، پخش کنندههای نانویی، نانوغشاها، نانوفرمها، نانوفیلترها و نانوپدها اشاره کرد. در بسیاری از این ساختارها از نانوفرمهای کربن، نانوذرات مغناطیسی و همچنین نانوساختارهای سیلیکانی جهت ایجاد تخلخل و آب گریز کردن سطح بهره برده شده است و در بسیاری از موارد، ابر آبگریزی می تواند به وسیله نانوساختاهای ویژه ایجاد شود.
بر اساس گزارش ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، در حال حاضر شرکت های صنعتی بزرگی در جهان در زمینه آئروژلهای سیلیکاتی از جمله Buyaerogel, TAASL, JIOS Aerogel, Cabot Corporation, Acoustiblok UK Ltd, Active Space Technologies, Airglass AB, American Aerogel, Corporation, Aspen Aerogles Inc, BASF SE, Dow Corning Crop و Svenka Aerogel به تحقیق یا تولید آئروژلهای کربنی پرداخته اند.
به طور کلی به دلیل خصوصیات منحصربه فرد و کاربردهای گسترده و روزافزون آئروژلها، تخمین زده شده است که بازار جهانی این مواد از 221.9 میلیون دلار در سال 2013 به یک میلیارد و 896.6 میلیون دلار در سال 2020 برسد.