همانند آسیاب های بادی مرسوم، ماشین های بادی امروزی که توربین های بادی نیز نامیده می شوند، توسط پره هایی که روی آن نصب شده اند، انرژی جنبشی باد را دریافت می کنند. عبور باد از روی سطح پره ها نیروی لیفتی (نیروی بالا برنده) مشابه با بال های هواپیما ایجاد کرده که باعث دوران آن ها می شود. پره ها به یک محور دورانی متصل بوده که سبب دوران ژنراتور و در نتیجه تولید برق می شود. با وجود پیشرفت های زیاد در زمینه توربین های بادی هنوز این مسئله و سوال وجود دارد: "زمانی که باد نیست چکار باید کرد؟"

 شکل(1). توربین بادی

    عملکرد یک نیروگاه توان بادی به سادگی ساختار یک آسیاب بادی در یک منطقه باد خیز نیست. این نیروگاه ها باید طبق برنامه ريزي صحیح در مکان بادخیز نصب گردد و علاوه بر این، سرعت باد و شدت وزش باد در منطقه از جمله پارامترهای موثر در انتخاب محل نیروگاه بادی هستند.

   بر طبق اصول، سرعت باد با افزایش ارتفاع از سطح دریا زیاد شده و در مناطق باز که عوامل باد شکن ندارند سرعت بیشتری دارد. بهترین مناطق برای نیروگاه های بادی عبارتند از: بالای سطوح صاف، مناطقی که دور آن ها تپه و کوه باشد، مناطق باز یا خطوط ساحلی و دره های درون کوه ها. همه این موارد مانند یک بادگیر و یا دودکش عمل می کنند.

   باید به این نکته نیز توجه شود که سرعت باد از یک منطقه تا منطقه دیگر متفاوت بوده و تغییرات فصلی نیز بر آن تاثیر گذار است.

آسیاب های بادی که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت نیز به کمک همین مکانیزم، به حرکت در می آمد.

 شکل(2). آسیاب بادی