دامنه کاربرد مبحث سیزدهم مقررات ملی ساختمان شامل انواع ساختمان های و بناها مانند مسکونی، تجاری، اداری، درمانی، آموزشی، عمومی، صنعتی، نمایشگاه ها، پارک ها و ساختمان های کشاورزی و دامداری می باشد.

   رعایت مفاد مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان به همراه آیین نامه حفاظتی کارگاه های ساختمانی در انجام عملیات ساختمانی لازم الاجرا است. این مبحث ایمنی عابران و مجاوران کارگاه ساختمانی، جلوگیری از سقوط افراد، بهداشت کار و همچنین ایمنی در تخریب ساختمان ها و ایمنی عملیات خاکی و گودبرداری را نیز شامل می شود.

   در مبحث یازدهم مقررات ملی ساختمان حداقل ضوابط اجرای ساختمان های فولادی و بتنی و روش های صنعتی مطرح شده است. دامنه کاربرد مبحث یازدهم شامل کلیه ساختمان هایی است که به روش های صنعتی مطرح شده در آن طراحی و ساخته می شوند.

   کاربرد مبحث دهم مقررات ملی ساختمان در محدوده ساختمان ها با کاربری های مندرج در قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و آیین نامه اجرایی آن می باشد و شامل سازه های خاص از قبیل پل های جاده و راه آهن نیست.

   مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ضوابط لازم در طراحی و اجرای ساختمان های بتن آرمه را بیان می نماید. در این مبحث به مصالح مورد استفاده و مشخصات هر یک از آن ها، استانداردهای مشخصات و آزمایش ها، کیفیت بتن مصالح و اصول آرماتوربندی، قالب بندی اجرایی مرتبط با ساخت، عمل آوری و نگهداری از بتن ها و انواع آن پرداخته می شود.

   مبحث هشتم ملی مقررات ساختمان به مسائل اجرایی، مصالح ساختمان های آجری، مصالح ساختمان های آجری با کلاف، ساختمان های بنایی سنتی آجری و ساختمان های خشتی و  سنگی محدود می شود.

   مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان الزامات طراحی ژئوتکنیکی ساختمان ها را مورد بحث قرار می دهد. این مبحث پس از ارائه تعاریف مرتبط با مسائل طراحی پی، به شناسایی ژئوتکنیکی لایه های زمین می پردازد و برای نکاتی از قبیل تعداد، عمق و فاصله گمانه ها جداول لازم را ارائه می دهد.

   مبحث ششم مقررات ملی ساختمان ، حداقل بارهایی را که باید در طراحی ساختمان ها و سازه های موضوع مقررات ملی ساختمان ازجمله ساختمان های بتن مسلح، فولادی، چوبی و ساختمان های با مصالح بنایی مد نظر قرار دارد را در بر می گیرد.

   مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان محدود به انواع مواد، مصالح و فرآورده های ساختمانی متعارف است که در بنای ساختمان ها و تاسیسات مربوطه در همه نقاط کشور مورد استفاده قرار می گیرد.

   مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان تعیین کننده شکل و نحوه قرارگیری مجاز ساختمان در زمین و فضاهای باز و ضوابط مربوط به تصرف های مختلف و حداقل های الزامی فضاها و تامین نور و تعویض هوا است. از سوی دیگر حفظ هویت فرهنگی جامعه نیز در مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان مطرح است.