هواپیمای شخصی توسط چارلز بامباردیر طراحی شده که  در عرض 30 دقیقه به دور دنیا پرواز می کند به عبارتی می تواند 10 نفر را در عرض 11 دقیقه از نیویورک به لندن و در عرض 22 دقیقه از نیویورک به دبی و یا در عرض 32 دقیقه از نیویورک به سیدنی ببرد.

   این هواپیما به نوعی یک جت است که با استفاده از سامانه حرکت الکتریکی که به طور مغناطیسی شارژ می شود کار می کند به نحوی که این هواپیما برای افزایش سرعت و ارتفاع گرفتن، اکسیژن مایع را مشتعل می کند تا به سرعتی برسد که بتواند هوای ورودی را به طور موفقیت آمیز برای احتراق موتور فشرده کند و هیدروژن و اکسیژن فشرده را برای رسیدن به سرعت حدود شش هزار و 600 مایل در ساعت در ارتفاع 40 هزار پایی، بسوزاند.

   گرچه این هواپیما در نوع خود بی نظیر است ولی گرم شدن بیش از حد این هواپیما و شکست دیوار صوتی ناشی از چنین سرعت های فوق العاده زیادی، بسیار ناراحت کننده و لاینحل باقی مانده است.
   بوسترهای راکت چسبیده به بال های این نمونه جدید در قیاس با نوع قبلی خود از مهمترین وجه تمایز این جت به شمار می آید که قادر به تامین فشار کافی برای رسیدن هواپیما به ارتفاع 40 هزار پا و  سرعت 5 ماخ می باشند و پس از آن، این بوسترها از هواپیما جدا و به پایگاه باز می گردند.