پلاستیک رسانا: پلاستیک ها معمولا رساناهای بسیار ضعیف الکتریسیته می باشند به همین منظور از آنها برای عایق کردن کابل های برق استفاده می شود، اما محققان استرالیایی با قرار دادن لایه نازکی از فلز بر روی یک صفحه پلاستیکی و مخلوط کردن آن بر روی سطح پلیمر به کمک پرتو یونی نشان دادند که با استفاده از این شیوه می توان برای ساختن صفحه پلاسیتکی ارزان قیمت، مقاوم و انعطاف پذیر و رسانا استفاده کرد.

   برای اولین‌بار تولید پلاستیک‌ رسانا بدون مواد افزودنی توسط محققان سوئدی انجام گرفت. در این نوع پلاستیک رسانا مواد افزودنی مثل گرافن یا سایر عناصر فلزی بکار برده نشده است.

   محققان دانشگاه اومئو سوئد، با روش جدید و انحصاری کنترل چرخش و جهت شکل‌گیری کریستال‌ها در پلیمر بدون افزودن هیچ ماده اضافی، توان انتقال الکترون‌ها در پلاستیک یا پلیمر را تا هزار برابر افزایش دادند.

   به گفته دکتر دیوید باربرو، متخصص علوم پلیمر و سرپرست این مطالعه قابلیت انتقال انرژی در پلاستیک‌ها در صورت کنترل زنجیره پلیمری و فرایند کریستالی شدن مولکول‌ها بسیار افزایش می‌یابد، بطوریکه در آزمایش‌های انجام شده، به رقم چشمگیر هزار برابر رسیدیم که در نوع خود تحولی بزرگ به شمار می‌آید. ما معتقدیم که با این دستاورد تحولی در عرصه مهندسی پلیمر یا به عبارتی انقلابی در تولید سلول‌های خورشیدی و فناوری OLED در جهت افزایش کارایی و کاهش مصرف خواهیم بود.

   محققان معتقدند که با این دستاورد می‌توان حتی پلاستیک‌هایی با قابلیت انتقال الکترون برابر با سیلیکون تولید کرد، این در حالی است که توان رسانایی سیلیکون حدود ده هزار برابر بیشتر از پلاستیک‌های معمولی است.