آلودگیهای نفتی همواره به عنوان یک تهدید جدی برای محیط زیست به شمار می آیند. اگرچه آلودگی محیط زیست بوسیله ترکیبات هیدروکربنی به صورت طبیعی نیز روی می دهد اما تمامی مراحل تولید، حمل و نقل، پالایش و استفاده از محصولات نفتی به گسترش این قبیل ضایعات کمک می کند. هم اکنون فناوریهای زیادی برای پاکسازی خاکهای آلوده وجود دارد که علاوه بر هزینه بر بودن، به حذف کامل آلودگی هم منجر نمی شود. 

   پاکسازی زیستی در مقایسه با روشهای نوین برای حذف دامنه وسیعی از ترکیبات آلوده کننده بویژه هیدروکربنهای نفتی موثرتر است. از این رو پاک‌سازی زیستی خاکهای آلوده به نفت به عنوان روشی ارزان و کارآمد اهمیت فراوانی دارد.

   بر این اساس پژوهش «بررسی توانایی باکتریهای بومی خاک جزیره سیری در پاک‌سازی آلودگیهای نفتی» برای  اثبات توانایی سویه‌های بومی، برای پاک‌سازی آلودگیهای نفتی موجود در جزیره مذکور انجام شد.

   به منظور شبیه‌سازی محیط طبیعی، میکروکازمهایی از خاک غیر آلوده این جزیره تهیه شده و سپس به طور مصنوعی به مقادیر مشخصی از ترکیبات نفتی شامل ترکیب آلکانها و پلی‌آروماتیکها (PAH) آلوده شدند و پس از افزودن منبع نیتروژن و فسفات و آب، در یک دوره شش ماهه میزان آلاینده‌های باقیمانده و جمعیت باکتریهای هتروتروف مورد بررسی قرار گرفته است.