ششم نوامبر امسال اکثر آمریکایی ها زمان را یک ساعت به عقب کشیدند، این عمل«صرفه جویی در زمان نور روز»  (DST)، «تغییر ساعت تابستانی» و یا به اختصار «ساعت تابستانی» نام گذاری شده است. آیا واقعا ساعت تابستانی موجب صرفه جویی انرژی می شود یا خیر؟

تغییر ساعت به این شکل، مورد ستایش عده ای و مورد انتقاد عده ای دیگر (مثل کشاورزان، که مشخصا دام هایشان با ساعت روزانه خود را وفق نمی دهند) واقع شده است. این تغییر موجب تغییرات مختلفی می شود، مثلا در تابستان بعد از ظهرها بلندتر می شود، اما ظاهرا هدف اصلی ماندگاری این قانون صرفه جویی در مصرف انرژی است.

تحقیقاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است نتایج پراکنده ای داشته اند، بعضی از مطالعات نشان دادند که ساعت تابستانه واقعا باعث صرفه جویی شده و بعضی دیگر خلاف این امر را گزارش کرده اند. استانتون هدلی، محقق ارشد آزمایشگاه ملی اوک ریج، که نقش مهمی در تهیه گزارش در مورد تاثیر ساعت تابستانه بر صرفه جویی برای کنگره آمریکا و افزایش چهار هفته ای دوره ساعت تابستانی داشت، معتقد است که هر دو جواب ممکن است درست باشد.

صرفه جویی در انرژی

استانتون هدلی گفت، مشکل اصلی اینجاست که از نظر علمی کشف تاثیر ساعت تابستانه بر مصرف انرژی بسیار سخت است. ما باید میزان مصرف انرژی را به نوعی قبل و بعد از اعمال قانون ساعت تابستانی مقایسه کنیم، مثلا یک کشور یا یک ایالت که به تازگی قانون ساعت تابستانه را لغو کرده است یا برعکس به تازگی اعمال کرده است می تواند گزینه خوبی برای این امر باشد. او گفت: «خوشبختانه از این نوع چند نمونه وجود دارند.»

ساعت تابستانی در اصل برای صرفه جویی در مصرف انرژی ابداع شد. آلمان اولین کشوری بود که از این روش برای حفظ انرژی و کم کردن هزینه ها در حین جنگ جهانی اول استفاده کرد. ایالات متحده آمریکا نیز به تبعیت از آلمان در اواخر جنگ جهانی اول و بهبوهه آغاز جنگ جهانی دوم به استفاده از ساعت تابستانی روی آورد. آمریکا بعد از جنگ، جدولی برای تغییرات مختلف ساعت در طول سال تهیه کرد که البته موجب سردرگمی مردم شده بود. بنابراین در سال ۱۹۶۶ با تصمیم کنگره، یک ساعت تابستانی استاندارد تنظیم شد، که در فصل بهار و آخرین یکشنبه ماه آوریل یک ساعت به جلو و در آخرین یکشنبه ماه اکتبر در فصل پاییز یک ساعت به عقب برگردانده می شد. از سال ۲۰۰۷ این استاندارد کمی تغییر کرد، و دوره تابستانی آن بیشتر شد، در حال حاضر تغییر ساعت تابستانی از دومین یکشنبه ماه مارس شروع شده و در اولین یکشنبه ماه نوامبر به پایان می رسد.

وقتی که کنگره تصمیم گرفت ساعت تابستانی را برای چهار هفته افزایش دهد، لازم بود که وزارت انرژی بعد از پیاده سازی این طرح به بررسی میزان بهره وری در میزان مصرف انرژی آن بپردازد. هدلی و همکارانش توضیح دادند که این طرح تاثیرات متفاوتی بر مصرف انرژی می گذارد: مردم در طول ساعت های بعد از ظهر آفتابی، به بیرون از خانه می روند، در نتیجه در مصرف انرژی برق صرفه جویی رخ می دهد. با این حال آنها به این نکته هم اشاره کردند که ممکن است گرمایش بیشتری برای صبح های سرد و سرمایش بیشتری برای بعد از ظهرهای آفتابی استفاده شود، بنابراین این هم ممکن است که گاهی حتی انرژی بیشتری مصرف شود.

به طور کلی ساعت تابستانی سالانه حدود ۱ درصد موجب صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.

نویسندگان این گزارش صرفا تاثیر این چهار هفته ای که کنگره اضافه کرده بود را مورد بررسی قرار دادند. آنها کشف کردند که در این مدت مجموعا ۱٫۲۴ ترا وات برق ذخیره می شود که حدود ۰٫۰۳ درصد از کل برق آمریکا در یک سال است (بر اساس مصرف بر در سال ۲۰۰۷) و حدود نیم درصد از کل برق مصرفی در طول یک روز از آن چهار هفته. اما هیچ مدرکی دال بر اینکه این طرح تاثیری بر مصرف بنزین و گازوئیل داشته باشد یافت نشد.