تلویزیون های سه بعدی علی رغم تصور جزء تکنولوژی هایی است که پتانسیل لازم برای تبدیل شدن به یکی از اجزای زندگی روزمره‌ی کاربران را نداشت و همین امر که دلیل انقضای خیلی از تکنولوژی های پیشین بوده اکنون سبب رسیدن زمان انقضای تلویزیون های سه بعدی نیز شده است. این امر سبب باعث می‌شود که رفته رفته و طی یک روند نامحسوس، آنها از جریان سبد خرید مردم حذف شوند.

تلویزیون های سه بعدی جزء جذابترین تکنولوژی هایی بود که در ابتدا سبب شد کمپانی‌های مختلف در رقابتی هیجان‌انگیز، سعی در تولید محصول جدید به صورت روزانه کنند تا به این صورت بتوانند گوی سبقت در بازار را به دست گیرند، اما رفته رفته این رقابت رو به سردی رفت و حالا با توجه به این که تقریبا هیچ‌کدام از تولیدکنندگان عمده‌ی بازار تلویزیون های هوشمند و نمایشگرها علاقه‌ی چندانی به فعالیت در این حوزه ندارند، می‌توانیم بگوییم که زمان مرگ تلویزیون های سه بعدی فرا رسیده است.

این روند انقضای تلویزیون های سه بعدی به گونه ای پسش رفته که به تازگی نیز دو کمپانی ال جی و سونی که تنها بازیگران باقی‌مانده در این میدان محسوب می‌شد، اعلام کرده اند که قصد تولید هیچ مدل جدیدی را در این دسته ندارند و در سال جاری میلادی، تلویزیون های سه بعدی جدیدی از سوی این دو برند در بازار مشاهده نخواهید کرد.

سازندگانی نظیر شارپ، Vizio و تی سی ال، مدت ها قبل از سونی و ال جی، تکنولوژی نمایش تصاویر سه بعدی را از محصولات خود حذف کرده بودند. در حقیقت سیل علاقه تولید کنندگان به تلویزیون های سه بعدی در سال 2010 و بعد از نمایش فیلم آواتارشروع شد و کمپین‌های بازاریابی گسترده‌ای را برای تولید و فروش تلویزیون های سه بعدی خود به راه انداختند. بعد از هفت سال از این جریان یکی از مدیران بخش تولید محصول ال جی به خبرنگار Cnet گفت: "قابلیت نمایش تصاویر سه بعدی هیچگاه به معنای واقعی توسط کمپانی‌های حاضر در این صنعت به عنوان یک محصول برای استفاده‌ی خانگی پذیرفته نشد و به بیان ساده‌تر، این قابلیت به عنوان یکی از فاکتورهای کلیدی در هنگام خرید یک تلویزیون جدید به شمار نمی‌رود."

در حال حاضر سازندگان اصلی بر روی ارائه‌ی قابلیت‌هایی نظیر رزولوشن 4K، پردازش گرافیکی تصاویر به صورت HDR و امکانات هوشمند برای تلویزیون‌های خود تمرکز کرده‌اند تا بتوانند خریداران را برای تعویض محصول قدیمی و خرید یک محصول جدید، مجاب کنند. جالب است بدانید که طبق نتایج منتشر شده توسط گروه صنعتی NPD، تلویزیون های سه بعدی در سال ۲۰۱۲ تنها ۲۳ درصد از تمام هزینه‌هایی که برای خرید یک تلویزیون جدید شده است را به خود اختصاص داده‌اند و این رقم تا به این لحظه شدیدا کاهش یافته است.

دلایلی که باعث عدم موفقیت تلویزیون های سه بعدی در بازار شدند

• نبود محتوای باکیفیت به میزان مناسب. به طور مثال شبکه‌های DirecTV و ESPN که طرفداران زیادی داشتند نیز از سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ پخش تصاویر خود به صورت سه بعدی را قطع کردند.
• عینک‌ها و تجیهزاتی که برای تماشای تصاویر سه بعدی نیاز بود، طراحی مناسب و ظریفی نداشتند و باعث از بین رفتن تمرکز کاربران می‌شدند.
• اکثر تلویزیون های سه بعدی، قابلیت‌‌های بسیار قدرتمند و جذابی هم برای نمایش تصاویر به صورت دو بعدی داشتند و به همین دلیل کاربران ترجیح می‌دادند که در اکثر مواقع، از تصاویر به همان شکل دو بعدی لذت ببرند.
• فیلم های سه بعدی باکیفیت به شدت وابسته به دیسک‌های بلوری بودند و این در حالی اتفاق افتاد که محبوبیت پخش آنلاین تصاویر و ویدیوها به صورت استریم اینترنتی شدیدا در حال رونق گرفتن بود.
• تلویزیون های سه بعدی برای نمایش تصاویر باکیفیت، نیاز به تنظیمات دقیق و پیچیده‌ای داشتند و اکثرا موجب فشار به چشم و خستگی کاربران می‌شدند.
• نمایش تصاویر به صورت سه بعدی (در خانه) هرگز نتوانست از یک ترفند فانتزی و تبلیغاتی فراتر برود و به یک تجربه‌ی واقعا جذاب برای کاربران تبدیل شود. در واقع بسیاری از کاربران نتوانستند نیاز به استفاده از این قابلیت را در خود احساس کنند و تجربه‌ی تماشای فیلم‌های سه بعدی در خانه به حدی جذاب نبود که آنها را برای استفاده از این حالت (با تمام محدودیت‌ها و نکات منفی مطرح شده در این لیست) قانع کند.