دریاچه بایکال دریاچه‌ای است در جنوب سیبری در کشور روسیه، میان استان ایرکوتسک و جمهوری بوریاتیا. این دریاچه هفتمین دریاچه بزرگ جهان است و در فهرست میراث جهانی قرار دارد. دریاچه بایکال، حاصل فروافتادگی زمین است.

دریاچه بایکال بزرگترین منبع آب شیرین جهان به شمار می‌آید. تقریباً ۲۰ درصد تمام آب شیرین غیرمنجمد سطحی روی کره زمین در این دریاچه قرار دارد. این دریاچه ۳۱۵۰۰ کیلومتر مربع پهناوری دارد. هم چنین این دریاچه با عمق ۱٬۶۴۲ متر عمیق‌ترین دریاچه جهان است.

دریاچه بایکال هم‌چنین دارای زلال‌ترین آب در میان دریاچه‌های جهان است و با قدمتی ۲۵ میلیون سال، قدیمی‌ترین دریاچه جهان نیز به‌شمار می‌آید.

حجم آب شیرین دریاچه بایکال از مجموع آب‌های دریاچه‌های بزرگ در آمریکا نیز بیشتر است.

قبایل بوریات در سمت شرقی دریاچه زندگی می‌کنند و به پرورش بز، شتر، و گاو و گوسفند اشتغال دارند. دمای محل زندگی آن‌ها بین منفی ۱۹ در زمستان تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد در تابستان تغییر می‌کند. دریاچه بایکال زیستگاه بیش از ۱۷۰۰ گونه گیاهی و جانوری است که دوسوم از آن‌ها در هیچ جای دیگر جهان یافت نمی‌شوند.

از آنجایی که این دریاچه خیلی قدیمی و دورافتاده است، دارای جانورانی است که فقط در این دریاچه یافت می‌شود. این جانوران شامل تعداد زیادی از بی‌مهرگان، چندین گونه از ماهی‌ها و فک آب شیرین دریاچه بایکال می‌باشند.

 فک بایکال تنها فک آب شیرین جهان است و دائماً در آب شیرین زندگی می‌کند دانشمندان بر این عقیده هستند که خوک‌های آبی این دریاچه در زمان‌های قدیم از اقیانوس شمالی (شمالگان) آمده و بعد از سفر به سمت بالای رودخانه، به این دریاچه رسیده‌اند.