خفاش ها در دسته پرندگان قرار دارند. در صورتی که بخواهند در منطقه ای توربین بادی را نصب کنند، می بایست به عنوان اولین پارامتر، حضور و یا عدم حضور پرندگان و مسیر حرکتی آن ها در آن منطقه مورد بررسی قرار گیرد. در صورتی که توربین ها در مسیر حرکت خفاش ها باشند، به طور عمده آن ها در معرض خطر برخورد با توربین قرار دارند. در نزدیکی توربین ها، اغلب تعداد زیادی خفاش مرده دیده می شود. این در حالی است که تعداد پرندگان مرده خیلی کم و ناچیز تر از خفاش ها می باشد. اما اینکه چرا خفاش ها در معرض چنین خطری هستند و چرا با توربین برخورد می کنند همواره جای سوال بوده است.

شکل (1). مرگ خفاش در اثر برخورد با پره توربین بادی

خفاش ها این قابلیت را دارند که فاصله، اندازه و شکل اجسام روبروی خود را از طریق تحلیل تغییر پژواک صدا تشخیص داده و جهت خود را مشخص کنند. با استفاده از این توانایی تشخیص توربین های بادی بزرگ به راحتی برای آن ها امکان پذیر است. بنابراین علت برخورد آن ها عدم تشخیص پره های توربین های بادی نیست، مشکل اینجاست که خفاش ها توانایی تشخیص تغییرات فشار باد درون توربین ها را ندارند. از این رو تعداد زیادی از آن ها در اثر همین افت فشار با پره های توربین برخورد می کنند. زمانی که خفاش ها وارد این میدان می شوند دچار خونریزی داخلی شده، آسیب دیده و با پره های توربین برخورد می کنند.

سوال دیگری که پیش می آید این است که چرا خفاش ها مستعد این آسیب هستند در صورتی که سایر پرندگان زیاد با این مشکل مواجه نمی شوند؟در پاسخ می توان بیان کرد که سایر پرندگان دارای یک لوله شش گونه (شبیه شش) برای تنفس هستند که بسیار سفت و محکم بوده و قابلیت تحمل تغییرات فشاری و افت فشاری را دارد (در شرایط افت فشار حالت خود را از دست نمی دهد و پرندگان می توانند در این شرایط همانند شرایط فشار معمولی حرکت و پرواز کنند). اما در مقابل، خفاش ها دارای شش هایی هستند که از کیسه های نازکی تشکیل شده است. این کیسه ها دارای مویرگ های زیادی هستند. در صورتی که افت فشار در هوا صورت گیرد، شش ها به طور ناگهانی منبسط شده و ترکیدن مویرگ ها را به همراه دارد که سبب ایجاد خونریزی داخلی می شود. همانطور که گفته شد به دلیل حالت سفت و صلب شش های پرندگان، این اتفاق برای آن ها رخ نمی دهد.

برای حل این مشکل راهکارهای مختلفی پیشنهاد شده است. از آنجایی که خفاش ها تمایلی به پرواز در هوای بادی را ندارند می توان به عنوان یک راهکار اساسی سرعت شروع دوران توربین های بادی (Cut-In Speed) که به طور معمول 3/5 متر بر ثانیه است را افزایش داد. این تغییر میزان تلفات را کاهش می دهد چرا که توربین ها در سرعت های بالاتری شروع به کار می کنند و در سرعت های بالای باد نیز خفاش ها تمایلی به پرواز ندارند. برای افزایش کارآیی نیروگاه های بادی می توان بسته به فصل سال سرعت شروع دوران توربین های بادی را متغیر برنامه ریزی نمود به طوری که در فصل مهاجرت، سرعت افزایش یافته و در سایر فصل ها به صورت معمولی باشد.