مشکل اساسی امروز استفاده از انرژی نیست، بلکه چگونگی تولید و مصرف انرژی است. آنچه که امروزه واقعا مورد توجه قرار گرفته، تامین انرژی از منابعی است که هرگز تمام نشوند و آلودگی محیط زیست را به همراه نداشته باشند. ذخیره و نگه داشت انرژی نیز موضوع دیگری است که امروزه در هر یک از زمینه های خانگی، حمل و نقل و یا صنعتی بعنوان یک نیاز شناخته شده است.

   انرژی را می توان از نقطه نظرهای مختلف دسته بندی نمود. علاوه بر دسته بندی های مختلفی که برای انرژی وجود دارد، می توان انرژی را از نقطه نظر منابع اولیه آن نیز دسته بندی کرد. بر طبق این اصل، انرژی به دو دسته تقسیم می شوند:

• انرژی تجدید ناپذیر
• انرژی تجدید پذیر

   مفهوم تجدید پذیر بودن یک منبع این است که یک ماده با ارزش اقتصادی بتواند به میزانی که مورد مصرف قرار می گیرد و یا در زمانی کمتر از مصرف، مجددا جایگزین و تولید شود. جایگزین شدن میزان انرژی مصرف شده می بایست پیش از اینکه ذخیره مخزن کاهش یافته و به پایان پذیرد صورت گیرد.

   بنابراین خیلی ساده می توان این دسته بندی را بر اساس نرخ مصرف و نرخ تولید نیز بیان کرد:

   انرژی تجدید ناپذیر در واقع منابع تمام شدنی انرژی هستند. منابعی که نرخ مصرف آن ها بیش از نرخ تولیدشان می باشد. به طور مثال، نفت خام، منبع انرژی است که امروزه مصرف آن با سرعت بسیار زیادی انجام می گیرد اما برای تولید آن و احیا شدن مجدد یک منبع نفت خام سالیان بسیار زیادی نیاز است.

   در مقابل منابع تجدید پذیر دارای نرخ تولیدی بیشتر و یا برابر با مصرفشان هستند. اما باید خاطر نشان کرد که علاوه بر نرخ، میزان تولید آلایندگی نیز در تعریف و دسته بندی آن موثر است. بنابراین با توجه به مطلب بیان شده می توان یک تعریف جامع برای انرژی تجدید پذیر به صورت زیر ارائه داد:

   "انرژی تجدید پذیر به انرژی گفته می شود که از منابعی طبیعی به دست آمده و در مدت زمان کم به طور طبیعی دوباره و پیوسته تولید می شود."

این نوع انرژی ها در چهار زمینه مختلف می تواند کاندیدای جایگزینی با انرژی های متداول امروزی باشد:

• تولید برق
• گرمایش هوا و آب مصرفی
• سوخت موتورها
• خدمات شبکه برق روستایی