تست غیر مخرب، آزمایش یا ارزیابی مصالح، اعضا یا مجموعهها بدون تخریب و توقف کارایی سیستم یا قسمتی از آن میباشد. هدف تست غیر مخرب تعیین کیفیت و پیوستگی مصالح، اعضا یا مجموعهها بدون اثرگذاری بر کارایی آنها میباشد. تست مخرب بتن برای تعیین خواص مکانیکی مصالح مانند مقاومت تسلیم، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، شکلپذیری و سختی شکست از مکانیسمهای خرابی استفاده میکند. تستهای غیرمخرب با استفاده از نشانهها و بدون استفاده از مکانیسم خرابی این کار را انجام میدهد. تلاشهای فراوانی برای گسترش روشهای غیرمخرب ارزیابی مکانیکی، آکوستیکالی، شیمیایی، الکتریکی، مغناطیسی و فیزیکی مصالح انجام گرفته است. یکی از پژوهشهای اولیه تست غیر مخرب در قرن نوزدهم انجام پذیرفت که در آن ترکها در چرخهای راهآهن بهوسیله ضربه آکوستیک مورد تست قرار گرفت. تستهای حساستر و مورد اعتمادتری در سالهای اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. تستهای غیر مخرب اقتصادی و ایمن هستند و از این رو از ابتدا مورد اقبال مهندسان قرار گرفتند. با رویکرد پیشگیرانه برای ریشهکن کردن مشکلات مربوط به زوال سازه روشهای نوین درجا ابداع شده که ارزیابی را در تمام مراحل چرخه حیاتی ساخت، راه اندازی و کاربری سازه میسر میسازد.
فاکتورهای مهمی که موفقیت تست غیرمخرب را تحت تأثیر قرار میدهد شامل موارد زیر می شود:
- عمق نفوذ
- وضوح عمودی و افقی
- تمایز در خواص فیزیکی
- نسبت سیگنال به نویز
- اطلاعات موجود درباره سازه
مراحل انتخاب روش مناسب تست غیر مخرب :
- شناسایی طبیعت فیزیکی خواص مصالح یا غیر یکنواختی موجود
- شناسایی پروسه فیزیکی اساسی که تست غیر مخرب را کنترل می کند
- شناسایی طبیعت فیزیکی اندرکنش میدان کاوش با مصالح مورد تست
- شناسایی محدودیت های تکنولوژی در دسترس غیر مخرب
- درنظر گرفتن فاکتورهای اقتصادی، زیست محیطی و قانونی
روش های تست های غیرمخرب فراوانی در صنعت عمران و مهنسی سازه مورد استفاده قرار می گیرد.
تست های غیر مخرب بتن:
- اسکن میلگرد در بتن
- آزمون مقاومت چسبندگی بتن – تست pull off
- تست التراسونیک بتن
- تست مقاومت بتن با چکش اشمیت
- آزمایش هافسل (آزمایش پتانسیل خوردگی بتن)
امروزه آزمایشهای غیر مخرب بتن تأثیر و عملکرد مناسب و کاربردی در تعمیرات سازههای بتنی دارد. آزمایشهای غیر مخرب بتن با در اختیار قرارداد دادههای مختلف سازههای موجود، به کارشناسان و متخصصین این امکان را میدهد تا در خصوص عملکرد، نیازها و روشهای تعمیرات و بازسازی سازههای بتنی قضاوت و تصمیمگیری نمایند.
تست التراسونیک یا تست سرعت پالس های التراسونیک یک از انواع آزمایش های غیر مخرب برای سنجش میزان همگنی و مقاومت بتن می باشد. با انجام آزمایش التراسونیک ما می توانیم ضمن ارزیابی کیفی مقاومت بتن، به کیفیت دانه بندی در بتن در قسمت های مختلف و همچنین منحنی دانه بندی بتن دست پیدا کنیم. این آزمایش هم چنین نشان می دهد که آیا ناپیوستگی هایی مانند ترک و غیره در بتن وجود دارد یا خیر. در صورت وجود ناپیوستگی و ترک در بتن، به وسیله ی این آزمایش می توانیم عمق ترک های موجود را تخمین بزنیم.
✔ اهداف تست التراسونیک بر روی بتن
۱. ارزیابی کیفی مقاومت بتن، دانهبندی بتن در قسمتهای مختلف سازه و به دست آمدن منحنی دانهبندی.
۲. پیدا کردن هر گونه ناپیوستگی در مقاطع مانند ترک، لایه لایه شدن بتن و غیره.
۳. مشخص کردن عمق ترکهای سطح بتن.
تست التراسونیک بر روی بتن با هدف اندازهگیری مدت زمان عبور یک پالس التراسونیک با فرکانس ۵۰ تا ۵۴ هرتز میباشد که توسط یک فرستنده تولید و به داخل بتن فرستاده میشود. این پالس از سوی دیگر توسط گیرندهای مشابه دریافت میشود. بدین ترتیب زمان عبور این پالس به دست میآید و با استفاده از میزان طول میتوان سرعت آن را به دست آورد. (سرعت برابر است با فاصله تقسیم بر زمان).
سرعت پالس التراسونیک به چگالی و ویژگیهای الاستیک مادهای که آزمایش بر روی آن صورت میگیرد بستگی دارد. هر چه سرعت پالس بیشتر باشد، به آن معنی است که مدول الاستیسیته بتن، چگالی و مقاومت آن بیشتر و بالاتر است .
✔ نحوه انجام تست التراسونیک
نحوه انجام تست التراسونیک به این شکل است که یک پالس التراسونیک یا فراصوت با فرکانسی در حدود ۵۰ هرتز توسط یک فرستنده تولید می شود و به داخل بتن ارسال می گردد. در سوی دیگر بتن نیز گیرندهای وجود دارد که وظیفهی دریافت این پالس ها را بر عهده دارد. زمان عبور پالس از مقطع محاسبه می شود و با داشتن طول سرعت پالس محاسبه می گردد. سرعت پالس التراسونیک به عوامل مختلفی از جمله چگالی و ویژگی های الاستیک ماده (بتن) بستگی دارد. سرعت پالس با مدول الاستیسیتهی بتن، چگالی و مقاومت آن نسبت مستقیم دارد و هر چه سرعت بیشتر باشد، این متغیرها دارای مقدار بیشتری خواهند بود. با وجود این که میان سرعت پالس و مقاومت بتن یک رابطهی مستقیم وجود دارد، اما تا کنون هیچ رابطهی فرمولی و عددی بین این دو به دست نیامده و ارتباط عددی ای بین آنها وجود ندارد.
تاثیر عوامل مختلف بر نتایج آزمایش التراسونیک
سرعت ثبت شدهی پالس در عبور از بتن می تواند به عواملی همچون طول مسیر، ابعاد نمونه آزمایشی، مسلح بودن یا نبودن بتن و میزان رطوبت موجود در بتن بستگی داشته باشد. شکل نمونهی آزمایشی معمولاً تاثیری روی سرعت پالس ندارد، مگر این که ابعاد نمونه از طول موج پالس های ارسالی کمتر باشد. مثلاً برای عبور یک فرکانس ۵۰ هرتزی، ابعاد نمونهی آزمایشی نباید از ۸۰ میلیمتر کمتر باشند. سرعت عبور پالس ها از فلزات بسیار بالاست. به همین خاطر در بتن هایی که از میلگرد استفاده می کنند و اصطلاحا مسلح شدهاند، سرعت بالای پالس می تواند مربوط به همین موضوع باشد. رطوبت یکی از شرایط محیطی است که به صورت مستقیم بر روی نتایج تست التراسونیک بتن تاثیر دارد. رابطهی آن هم با سرعت پالس مستقیم است به این معنی که هر چه رطوبت بیشتر باشد، سرعت پالس نیز به همان نسبت بیشتر خواهد بود. بنابراین در هنگام انجام تست التراسونیک، رطوبت باید از عواملی باشد که مورد اندازه گیری قرار می گیرد و در نتایج آزمایش لحاظ می شود. هم چنین در نحوهی کیورینگ بتن نیز این موضوع باید حتما در نظر گرفته شود، چرا که در همین مرحله مشخص می شود که رطوبت بتن چه مقداری خواهد بود. دمای محیط نیز یکی از عوامل تأثیر گذار بر نتایج تست التراسونیک است و با سرعت پالس عبوری رابطهی عکس دارد. یعنی هر چه دمای بتن و محیط بتن پایین تر باشد، سرعت پالس افزایش پیدا خواهد کرد. دلیل آن هم این است که با کاهش دما، اندازهی فضاهای خالی موجود در بتن کاهش می یابد. فضاهای خالی از عواملی هستند که باعث کاهش سرعت پالس می شوند و هر چه اندازه شان بیشتر باشد، کاهش سرعت بیشتر خواهد بود. بنابراین با کوچک تر شدن این فضاها، میزان کاهش سرعت در آن ها کم می شود و در نتیجه با پایین آمدن دمای بتن، سرعت پالس عبوری از آن افزایش پیدا می کند.
رطوبت: رطوبت بر روی تست التراسونیک بسیار موثر است و رابطهی آن با سرعت پالس مستقیم است. یعنی هر چه میزان رطوبت بتن بیشتر باشد، سرعت پالس بیشتر خواهد بود. این مورد حتما باید در آزمایش التراسونیک مورد بررسی قرار بگیرد و در محاسبات لحاظ شود، در غیر این صورت نتایج آزمایش کاملا اشتباه از آب در خواهند آمد. مهمترین عاملی که در رطوبت بتن تاثیر گذار است، نحوهی کیورینگ آن است.
دما: دمای محیط بتن و دمای خود بتن با سرعت پالس در بتن رابطهی معکوس دارد. هر چه دمای بتن پایینتر برود، هوای موجود در بتن و همچنین آب موجود در بتن متخلخل کمتر میشود و در نتیجه عوامل کاهش سرعت پالس کمتر میشود. البته شیب رابطهی بین این دو کمیت ثابت نیست و در دماهای مختلف تغییر میکند.
تاثیر طول و شکل مسیر: برای بتنهایی که ناهمگون هستند و این ناهمگونی عمدا در آن ایجاد شده، بایستی برای رسیدن به نتایج دقیقتر، طول مسیر بلندتری را انتخاب کرد. معمولا این موضوع در فیلد مشکلی ایجاد نمیکند، چرا که عموما و خود به خود طول مسیرها بلند است. اما در آزمایشگاه و در تست بر روی نمونههای آزمایشی، به دلیل اندازهی کوچک نمونهها، نتایج دستخوش تغییر میشوند.
به طور عمومی میتوان گفت که شکل و اندازهی تیر بتنی و یا نمونهی آزمایشی بر روی سرعت پالس ارسالی تاثیری ندارد، مگر آن که اندازه و ابعاد بتن از حداقل اندازه (۸۰ میلیمتر برای فرکانس ۵۰ هرتز) کمتر باشد.