نورسنج از سه جزء اساسی تشكیل شده است كه عبارت اند از:

1. دریافت كننده
2. پردازشگر 
3. نمایشگر

   نورسنج یا لوكس متر وسیله اندازه گیری « شدت روشنایی» با واحد lux  است ، دستگاه مورد نظر «شدت نور» بر سطح سنسور را حس نموده و با توجه به ضرایب تبدیل اختصاص داده شده به دستگاه دیجیتالی شدت روشنایی محلی كه سنسور در آن واقع است را نشان می دهد .
    در استانداردهای مهندسی برای هر مكانی با توجه به كاربری آن میزانی از شدت روشنایی در نظر گرفته شده است كه جداول آنها به تفكیك كاربری های متفاوت ، حداقل و حداكثر و شدت روشنایی مورد نیاز و حتی شدت روشنایی پیشنهادی را معین كرده است و بر اساس آنها می توان شدت نور یک محیط را بصورت استاندارد با نرم افزارهای كامپیوتری dialux  یا calclux و یا بصورت دستی محاسبه و طراحی كرد .
    از نظر فنی دانستن اینکه یک سطح تا چه اندازه زیر تابش نور قرار گرفته مهم است ، زیرا انسان مایل است بر روی این سطح ، اشیاء را بدون خسته کردن چشم با تابش نور معینی ببینید. واحد شدت روشنایی لوکس است . شدت روشنایی یک لوکس عبارتست از روشنایی حاصل از تابش یک لومن بر سطحی به مساحت یک متر مربع. از آنجا که چشم قادر به تعیین شدت روشنایی نیست ، برای سنجش آن از دستگاهی کوچک به نام لوکس متر استفاده می شود

   از نورسنج می توان در موارد زیر استفاده کرد:

1. روشنایی
2. تابش
3. جذب نور
4. پراکندگی نور
5. انعکاس نور فلورسنس
6. تابندگی فسفری
7. تابناکی