باتری جریان یا باتری جریان redox (reduction-oxidation)، نوعی از باتری‌های قابل شارژ مجدد است که قابلت شارژ مجدد با دو جز شیمیایی حل‌شده در محلول درون سیستم که با غشا جداشده‌اند، فراهم‌شده است. تبادل یون (ایجاد جریان الکتریکی) از طریق غشا اتفاق می‌افتد هنگامی‌که هر دو مایع، در فضای خودشان می‌چرخند. ولتاژ سلول با معادله نرنست (Nernst Equ.) مشخص می‌شود. در کاربردهای عملی این ولتاژ بین 1 تا 2.2 ولت است.

   جریان باتری معمولاً شبیه به سلول سوختی و باتری الکتروشیمیایی است. باتری جریان، مزایای فنی مانند قابلیت جدا کردن تانک‌های مایع و طول عمر تقریباً بی‌نهایت را نبست به مدل‌های قدیمی‌تر دارد.

ظرفیت انرژی تابعی از حجم الکترولیت (مقدار الکترولیت مایع) و توان به مساحت سطح الکترودها است.

انواع

   دسته‌بندی‌های متفاوت از سلول‌های جریان (باتری‌ها) شامل redox، هیبرید و بدون غشا انجام‌گرفته است. تفاوت اساسی بین باتری‌های مرسوم و سلول‌های جریان، انرژی ذخیره‌شده به‌عنوان الکترولیت در سلول‌های جریان ذخیره می‌شود. برخی از دسته‌بندی‌های دیگر عبارت‌اند از: نیمه جامد، هیدرید فلزی، شبکه نانو و ارگانیک.

کاربردها

   برخی از کاربردهای باتری‌های جریان عبارت‌اند از:

1. بالانس بارگذاری
2. ذخیره انرژی از منابع تجدید پذیر مانند باد و خورشید برای استفاده در مواقع پیک مصرفی
3. ارضای زمان‌های پیک مصرف
4. UPS ها، که نیاز به منبعی است که هیچ‌گاه قطع نشود.
5. تبدیل توان
6. وسایل نقلیه الکتریکی
7. سیستم‌های توان تنها: این سیستم‌ها که از شبکه دور هستند، مانند سیستم‌های مخابراتی، با ذخیره انرژی خورشید باتری‌های جریان را شارژ کرده تا در مواقع مورد نیاز، از آن استفاده شود.