گندله به گلوله‌های تولیدشده از نرمه سنگ‌آهن و سایر مواد افزودنی که نخست خام و سپس پخته‌شده و سخت می‌شود و برای احیا به روش سنتی تولید آهن در کوره بلند و یا روش‌های متعدد احیای مستقیم به کار می‌رود، گفته می شود. از آنجایی که كنسانتره، محصول كارخانه كانه آرائی، به‌صورت کانه‌های آهن دانه‌ریزی است كه به این شکل فیزیكی قابل‌مصرف نمی‌باشند و این نرمه‌ها، تراوایی گاز را در بار كوره بلند به‌صورت ناموزون كاهش می‌دهند و عملكرد كوره بلند را مختل می‌کنند و همین‌طور در كارخانه احیا مستقیم نیز اشكالاتی را ایجاد می‌نمایند، بنابراین نرمه‌های آهن را به‌صورت گندله در می‌آورند كه به‌عنوان فراورده میانی از معدن تا کوره‌های تولید آهن و فولاد در نظر گرفته می‌شود. از آنجائی که گندله‌ها ماده اولیه به شمار می‌آیند. لذا باید در کوره‌های احیا، ویژگی مكانیكی، شیمیایی و حرارتی مطلوبی را داشته باشند. گندله‌ها، گوی‌هایی تولیدشده از كنسانتره ها و کانه‌های طبیعی آهن با تركیبات کانی‌شناختی و شیمیایی متفاوت‌اند.

انواع دستگاه‌های گندله‌سازی

1. استوانه دوار
2. دیسک گندله ساز
3. دیگواره گندله ساز

روش تولید

   نرمه سنگ‌آهن به همراه آب و مواد افزودنی مثل هیدرو اکسید کلسیم یا شیر آهک، آهک، بنتونیت و انواع چسب‌های آلی و معدنی (نشاسته، سیمان...) مخلوط شده و توسط دستگاه گندله ساز چرخانده می‌شود تا گندله‌های مورد نظر ساخته شود.

واحدهای تشکیل دهنده یک مجتمع گندله‌سازی

   مهم‌ترین واحدها عبارت‌اند:

1. واحد انباشت و برداشت کنسانتره
2. دریافت و ذخیره بنتونیت
3. دریافت و ذخیره سنگ‌آهک
4. خردایش
5. مخلوط سازی
6. گوی سازی
7. پخت گندله
8. واحد انباشت و برداشت محصول
9. تأسیسات جنبی