سیستم سرمایش تشعشعی به سطح دما-کنترل شده اشاره دارد که با حذف گرمایش محسوس داخل ساختمان را خنک می‌کند و این اتفاق زمانی است که بیش از نیمی از انتقال حرارت انجام‌شده به‌صورت حرارت تشعشعی باشد. گرما از شی‌ء یا هر چیز دیگری که دمای بیشتری دارد، به سطح سردتر منتقل می‌شود و این جریان تا زمانی که دمای شی‌ء بالاتر است ادامه می‌یابد. فرایند تبادل تشعشعی اثر ناچیزی روی دمای هوا دارد که قابل صرف‌نظر کردن است، اما در انتقال حرارت جابجایی دمای هوا هنگامی‌که با سطح خنک در تماس است، کاهش پیدا می‌کند. سیستم‌های سرمایش تشعشعی از اثر معکوس سیستم‌های حرارت تشعشعی استفاده می‌کنند که متکی به جریان از سطح گرم شده به اشیا و موارد دیگر است.

طراحی سیستم

   سیستم‌های سرمایش تشعشعی معمولاً هیدرونیک هستند که از گردش آب در لوله‌ها که در تماس حرارتی با سطح هستند، خنک کاری را انجام می‌دهند. معمولاً آب در گردش تنها نیاز دارد 2 تا 4 درجه سانتی‌گراد زیر دمای هوای داخلی باشد.

انواع سیستم

   درحالی‌که انواع گسترده‌ای تکنولوژی‌ها وجود دارد، دو نوع اصلی سیستم‌های سرمایش تشعشعی مهم‌تر هستند. اولین مدل، سرما را به‌واسطه اسکلت ساختمانی می‌رساند. به این سیستم‌ها، سیستم‌های ساختمانی حرارتی فعال (TABS) هم گفته می‌شود. دومین نمونه، سرما را به‌واسطه پنل های مخصوص می‌رسانند. این سیستم‌ها از نمونه اول گران‌تر ولی با قابلیت کنترل دمای سریع‌تر و انعطاف‌پذیری هستند.

مزایای سیستم‌های سرمایش تشعشعی

   سیستم‌های سرمایش تشعشعی، با توجه به تحقیقات انجام‌شده، انرژی کمتری نسبت به سیستم‌های سرمایش قدیمی‌تر مصرف می‌کنند. ذخیره انرژی سیستم‌های سرمایش تشعشعی به شرایط جوی وابسته است ولیکن به‌طور متوسط این مقدار در امریکا 30% گزارش‌شده است. آب‌وهواهای گرم و خشک بهترین شرایط جوی برای این سیستم‌ها هستند زیرا که بیشترین سهم سرمایش از طریق حذف گرمای محسوس انجام می‌شود.