کاویتاسیون به تشکیل حفره‌های بخار گفته می‌شود که ناحیه‌های کوچک مایع-آزاد (حباب‌ها یا حفره‌ها) هستند که پیامدهای نیروهای اعمالی بر مایع هستند. معمولاً کاویتاسیون زمانی رخ می‌دهد که مایع در معرض تغییرات سریع فشار قرار می‌گیرد که منجر به شکل‌گیری حفره‌ها در جاهایی که فشار نسبتاً کم است، می‌شود. هنگامی‌که در معرض فشار بیشتری قرار می‌گیرد، حفره‌ها از داخل منفجرشده و می‌توانند موج شوک شدیدی تولید کنند.

   کاویتاسیون عامل مهم خوردگی در برخی از زمینه‌های مهندسی است. حفره‌هایی که از داخل منفجر می‌شوند و نزدیک سطح فلز هستند منجر به تنش سیکلی به‌واسطه انفجار مکرر می‌شوند. این امر موجب خستگی سطح فلز می‌شود که باعث نوعی خستگی که کاویتاسیون هم نامیده می‌شود، است. رایج‌ترین انواع خوردگی برای پروانه‌های پمپ است. کاویتاسیون معمولاً به دو بخش رفتاری تقسیم می‌شود:

1. کاویتاسیون اینرسی (یا گذرا)
2. کاویتاسیون غیر اینرسی

   کاویتاسیون اینرسی: فرآیندی است که در آن حفره یا حباب دائماً منفجر می‌شود و موج شوک تولید می‌کند.

   کاویتاسیون غیر اینرسی: فرآیندی است که در آن، یک حباب وادار به نوسان کردن در اندازه یا شکل به خاطر شکل انرژی ورودی مانند میدان آکوستیک می‌شود.