همانطوري كه از اسم كندانسورهاي دو لوله اي پيدا است، اين كندانسورها از دو لوله كه يكي از آن ها در داخل ديگري قرار مي گيرد تشكيل مي شوند. در اين كندانسورها آب از لوله داخلي و مبرد در خلاف جهت آن از فضاي بين لوله داخلي و خارجي جريان مي يابد به اين ترتيب مبرد علاوه بر خنك شدن به وسيله آب كمي هم به وسيله هوا خنك مي شود. غير هم سو بودن سيال ها در تمام مبدل ها مطلوب است زيرا موجب افزايش اختلاف دماي متوسط مي شود و شدت انتقال حرارت را افزايش مي دهند.

   كندانسورهاي آبي بطور کلی بر سه نوع مي باشند:

1) كندانسورهاي دو لوله اي

2) كندانسورهاي پوسته و كويل

3) كندانسورهاي پوسته و لوله

   همانطوري كه از اسم كندانسورهاي دو لوله اي پيدا است، اين كندانسورها از دو لوله كه يكي از آن ها در داخل ديگري قرار مي گيرد تشكيل مي شوند. در اين كندانسورها آب از لوله داخلي و مبرد در خلاف جهت آن از فضاي بين لوله داخلي و خارجي جريان مي يابد به اين ترتيب مبرد علاوه بر خنك شدن به وسيله آب كمي هم به وسيله هوا خنك مي شود. غير هم سو بودن سيال ها در تمام مبدل ها مطلوب است زيرا موجب افزايش اختلاف دماي متوسط مي شود و شدت انتقال حرارت را افزايش مي دهند.

   شکل(1)

   كندانسور پوسته و كويل از يك يا چند كويل لوله اي يا لوله اي پره دار كه در داخل پوسته فولادي قرار گرفته اند ساخته مي شوند. در اين كندانسور آب از داخل كويل جريان دارد و بخار مبرد داغ از بالا وارد پوسته مي شود و در گذر از اطراف كويل هاي آب با سطح آن ها تماس مي يابد و تقطير مي شود. مايع مبرد حاصل در ته پوسته كندانسور كه اغلب به عنوان مخزن ذخيره مايع عمل مي نمايد جمع مي شود. بايستي توجه نمود كه سيستم بيش از حد با مبرد پر نشود زيرا تجمع اضافي مايع در كندانسور قسمت بيشتري از سطح تقطير را مي پوشاند و باعث افزايش درجه حرارت و فشار خروجي مبرد مي شود. كندانسورهاي پوسته و لوله از تعدادي لوله مستقيم و موازي با یکدیگر كه به وسيله صفحه در محل خود نگه داشته مي شوند و در داخل پوسته فولادي استوانه اي شكلي قرار مي گيرند. آب خنك كننده از داخل لوله هايي كه ممكن است فولادي يا مسي باشند جريان مي يابد در حالي كه مبرد در داخل پوسته فولادي ما بين صفحه لوله ها قرار مي گيرد. آب از فضاي ما بين صفحه لوله ها و صفحات انتهايي جريان مي يابد و صفحات انتهايي براي هدايت جريان آب تقسيم بندي شده اند. نحوه تقسيم بندي صفحات انتهايي به ترتيبي است كه تعداد گذرهاي آب در داخل كندانسور از يك طرف آن به طرف ديگر را قبل از خروج از كندانسور تعيين مي كند تعداد گذر ها حداقل دو و حداكثر بيست مي باشد.

   سيستم هايي كه از كندانسور آبي استفاده مي كنند به دو دسته تقسيم مي شوند:

1) سيستم هاي دفع آب

2) سيستم هاي با گردش مجدد آب

   در سيستم هاي دفع آب معمولا آب خنك كن از آب شهر تامين مي شود و پس از عبور از كندانسور به فاضلاب تخليه مي گردد. در حالي كه در سيستم هاي با گردش مجدد، آب خروجي از كندانسور به برج خنك كن رفته، در آنجا تا دماي ورودي كندانسور خنك شده و مجددا از داخل كندانسور عبور مي كند.

هنگامي كه آب خنك كننده در كندانسور جريان مي يابد، بايستي قدرت لازم براي جريان آن را در تعيين دبي آب در نظر گرفت. تجربه نشان مي دهد دبي 045/0 تا 06/0 ليتر در ثانيه به ازاي هر كيلو وات بار كندانسور، اقتصادي ترين موازنه بين توان لازم كمپرسور و پمپ را فراهم مي نمايد. در مواردي كه آب لازم براي سيستم فاضلابي از چاه يا بعضي منابع ديگر نظير رود خانه، استخر، درياچه و ... تامين مي شود براي تعيين دبي بهينه آب، هزينه آب و توان لازم پمپ در نظر گرفته مي شوند.

   شدت رسوب:

فاكتور ديگري كه بايستي در انتخاب كندانسورهاي آبي در نظر گرفته شود، رسوب بر روي لوله است. رسوب گذاري روي لوله ها كه عمدتا ناشي از مواد معدني است نه تنها ضريب انتقال حرارت سمت آب لوله را كاهش مي دهد بلكه با محدود تر نمودن قطر لوله، مقدار آب جرياني را نيز كاهش مي دهد كه هر دو باعث افزايش شديد فشار تقطير مي شوند. به طور كلي شدت رسوب گذاري لوله ها به چند چيز بستگي دارد:

1) كيفيت آب مصرفي با توجه به نا خالصي هاي موجود در آن

2) دماي تقطير

3) فاصله زماني تميز نمودن لوله با توجه به زمان كار

در انتخاب كندانسورهاي آبي بايستي همواره حداقل ضريب رسوب 0005/0 را به كار برد و تحت هيچ شرايطي نبايد آن را بر اساس لوله هاي تميز انتخاب نمود.

شکل(2)

تعيين ظرفيت كندانسور به روش ساده:

   ظرفيت كندانسورهاي هوايي و آبي به ويژه در سايزهاي كوچكتر را مي توان بر اساس ورودي به محرك كمپرسور تعيين نمود زيرا توان لازم كمپرسور با نسبت بار اواپراتور و نسبت تراكم تغيير مي كند و مي تواند شاخص خوبي در تعيين بار كندانسور در تمام شرايط كاري باشد. 

شکل (3)