یک از پارامترهای مهم در آزمایشگاه‌ها اندازه‌گیری هدایت نمونه‌ها می‌باشد. هرچه میزان نمک، اسیدیته یا قلیائیت محلول بیشتر باشد هدایت آن محلول بیشتر است و واحد آن S/m یا S/cm است. در واقع هدایت به وسیله اندازه‌گیری مقاومت الکتریکی محلول بیان می‌شود. اندازه‌گیری هدایت غالباً برای کاربردهایی نظیر تولید آب خالص یا تعیین شوری آب نمک استفاده می‌شود. ساده‌ترین نوع سل اندازه‌گیری هدایت شامل دو الکترود پلاتين با سطح و فاصله مشخص است. پتانسیل اعمال شده به یکی از الکترودها موجب مهاجرت یون‌ها به سمت الکترودها می‌شود. وجود یون‌های بیشتر در محلول، باعث ایجاد جریان بیشتر در بین دو الکترود می‌شود و دستگاه هدایت‌سنج با اندازه‌گیری جریان و با استفاده از قانون اهم هدایت محلول را اندازه‌گیری می‌کند.

روش اندازه گیری هدایت الکتریکی یا کنداکتیومتری

   هدایت الکتریکی معیاری از توان آب برای هدایت جریان الکتریکی میباشد که این ویژگی با کل غلظت مواد یونیزه شده در آب (یون های مثبت و منفی) ودمایی که اندازه گیری در آن انجام می شود مرتبط میباشد. هدایت الکتریکی آب را با دستگاهی به نام کنداکتیویتیمتر اندازه گیری وبراساس واحد میکروموس بر سانتیمتر گزارش می نمایند. با اندازه گیری هدایت الکتریکی می توان به کیفیت آب وطبقه بندی آن پی برد. مقدار کل مواد جامد محلول را می توان از ضرب قابلیت هدایت الکتریکی در ضریب تجربی (۵۵/۰ – ۷/۰) تخمین زد که بستگی به ترکیبات محلول و درجه حرارت اندازه گیری شده دارد.