پمپ‌های سانتریفوژ شایع‌ترین نوع پمپ هستند که شامل انواع مختلف از جمله پمپ‌ آتش، پمپ مکش، پمپ هیدرولیکی، پمپ دیزلی، پمپ مغناطیسی و غیره می‌باشند.

پمپ‌های سانتریفیوژ از یک یا چند پروانه استفاده می‌کنند که به محور متصل و آن را می‌چرخانند، به این ترتیب انرژی لازم برای حرکت مایع داخل پمپ را فراهم کرده و مایع را فشرده می‌کنند تا آن را داخل سیستم لوله‌کشی انتقال دهند. نصب آنها معمولا سریع است، نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر نسبت به سایر مدل‌ها دارند و تعمیر آنها نیز معمولا آسان است.

پمپ‌های سانتریفیوژ معمولا بهترین انتخاب برای مایعات ویسکوزیته(رقیق) و با سرعت جریان بالا هستند. هم چنین از این پمپ‌ها در بسیاری از مناطق مسکونی، تجاری، صنعتی و شهری استفاده می‌شود. پمپ سانتریفیوژ چند مرحله‌ای دارای بیش از یک پروانه هستند و زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که نیاز به فشار بیشتری است.

سانتریفیوژها عموما در محدوده‌های زیر کار می‌کنند:

• جریان بین ۵ تا ۲۰۰٫۰۰۰ گرم در دقیقه
• فشار کل بین ۱۰ تا ۷۵۰۰ فوت
• اسب بخار بین ۰٫۱۲۵ تا ۵۰۰۰ اسب بخار

در ساخت این پمپ‌ها از انواع مواد مختلفی استفاده شده است، از جمله انواع مختلف پلاستیک و چدن یا فولاد ضدزنگ، برنز، آلیاژهای مختلف و پلاستیک‌های خاص برای کاهش خوردگی و سایش، مسائل بهداشتی و یا در استعمال‌های سخت.

پمپ سانتریفیوژ (Centrifugal Pump) یا گریز از مرکز، از جمله پمپ های دینامیکی می باشند. این پمپ ها در دسته پمپ های با جابجایی غیر مثبت قرار می گیرند که با چرخیدن یک پروانه در آن انرژی به سیال منتقل می شود.

همانند بسیاری دیگر از پمپ ها، پمپ های سانتریفوژ انرژی را از موتور دوار گرفته و به سیال انتقال می دهد. میزانی از این انرژی به صورت انرژی جنبشی و در قالب سرعت ظاهر می شود و میزانی نیز به عنوان انرژی پتانسیل و در قالب هد فشاری نمود پیدا می کند که توانایی حمل سیال را در مقابل جاذبه زمین به سمت بالا داراست.

انتقال انرژی از یک پروانه ی دوار به سیال برای تولید فشار و حرکت سیال، همواره با نام نیروی گریز از مرکز در سیالات توصیف می شود.

پمپ های سانتریفیوژ پرکاربردترین نوع پمپ آبی در صنعت هستند. به طور متوسط ۷۵ درصد پمپ های به کار رونده در صنعت از نوع سانتریفیوژ هستند. از آنجا که این پمپ ها همواره مقدار مشخصی از دبی آب را در یک فشار ثابت و در هر موقعیتی تأمین می کنند، پمپ های ایده آلی به شمار می آیند.

این پمپ ها بر اساس تئوری نیروی گریز از مرکز کار می کنند. وقتی پره ی پمپ درون محفظه ی آن دوران می کند، سیال را از مرکز به بیرون هل می دهد. وقتی سیال از مرکز به بیرون هل داده می شود، سیال جایگزین تحت فشار اتمسفر یا فشارهای مصنوعی و بالاتر به سمت مرکز کشیده می شود. سیالی که به بیرون هل داده شده، از طریق مسیر خروجی تخلیه می شود. این سیال فشاری خواهد داشت که مقدار آن را می توان به وسیله گام پروانه پمپ و نیز سرعت دورانی آن محاسبه کرد. همان طور که اشاره شد، این پمپ ها دو عضو اصلی دارند، بدنه و پروانه.

مزایای پمپ های سانتریفوژ 

• در دسترس بودن
• قیمت مناسب
• طراحی ساده
• تنوع در جنس پروانه ها
• هزینه های جاری پایین نسبت به پمپ های دیگر
• اشغال فضای کم

معایب پمپ های سانتریفوژ

• نیاز به آب بندی دارند
• در حالت عادی فشار ها و دبی ها ی بالا را تامین نمی کنند.
• برای تولید فشار های بالا بسیار گران قیمت هستند (پمپ های طبقاتی)

 نصب پمپ آب :

پمپ آب سانترفیوژ نباید تحت فشار زیاد قرار گیرند و همواره باید به حالت روبه رو طراحی شوند. این نوع از پمپ ها باید در حالت ثابت نصب شوند و به دقت تنظیم شوند و تهی از فشار های لوله کشی باشند.

نوع لوله کشی پمپ آب :

لوله کشی و نصب نادرست از علل مهم در کاهش راندمان و کارائی پمپ های سانترفیوژ و یا خرابی آن ها به حساب می آیند. لوله کشی نادرست موجب موارد ذیل می گردد :

• حفره سازی و ایجاد حباب های داخل مایع
• افت راندمان
• خرابی پروانه
• خرابی یاتاقان و مکانیکال سیل
• شکسته شدن لوله های جداره
• نشت آب
• احتراق