ساختمان ها از لحاظ میزان کارایی انرژی به 3 دسته تقسیم می شوند:

1-ساختمان های منطبق با مبحث 19 مقررات ملی ساختمان (EC)

2-ساختمان های کم انرژی (EC+)

3-ساختمان های بسیارکم انرژی (EC++)

روش های طراحی دراین مبحث به 4 دسته کلی تقسیم شده اند که عبارتنداز:

1. روش تجویزی
2. روش کارایی انرژی ساختمان
3. روش موازنه ای (کارکردی)
4. روش نیاز انرژی

درصورتی که بخواهیم به روش تجویزی و موازنه ای طراحی ساختمان را انجام دهیم باید حداقل شرایط زیربرای انرژي های تجدیدپذیر درنظر گرفته شود. میزان بهره گیری لازم از سامانه های برپایه تجدیدپذیر، برای ساختمان های منطبق با مبحث 19، ساختمان های کم انرژی و ساختمان های بسیار کم انرژی در جدول زیر ذکر شده است:

در روش نیاز انرژی میزان تاثیر روشنایی طبیعی و سیستم های تجدیدپذیر بر روی نیاز انرژی سالانه ساختمان لازم است اصول زیر مورد رعایت قرارگیرد:

• درصورت استفاده از گلخانه خورشیدی، دیوار ترمب یا دیگر سیستم های غیر فعال قابل استفاده در پوسته خارجی ساختمان، در مناطق با نیاز گرمایی، لازم است مشخصات هندسی هریک از سیستم ها با دقت در هر مرحله تعریف ساختمان طرح در نرم افزار وارد شود. در ساختمان مرجع، مشخصات در نظرگرفته شده برای ساختمان مرجع مشابه مشخصات تعیین شده در روش تجویزی می باشد.

• تاثیر سیستم های فتوولتاییک و آب گرم کن خورشیدی بر روی انرژی سالانه ساختمان، بصورت مجزا با استفاده از نرم افزارهای تخصصی مورد تایید محاسبه می شود و پس از لحاظ کردن بازده هریک از سیستم ها از نیاز انرژی سالانه ساختمان طرح کاسته می شود.

• درروش نیاز انرژی ساختمان، امکان لحاظ کردن تاثیر سیستم های بازیافت، ذخیره سازی و زمین گرمایی بر میزان انرژی سالانه فراهم نمی باشد. درصورت کاربرد این نوع سیستم ها، باید ازروش کارایی انرژی استفاده شود.

باتوجه به توافقنامه های بین المللی مانند توافقنامه پاریس و روند روبه رشد انرژی های تجدیدپذیر درایران پیشنهاد می گردد تا سازمان های نظام مهندسی، دیگر موسسات و نهادهای مربوطه بر اجرای مبحث 19 ساختمان نگرش ویژه ای داشته باشند و بر روی فرهنگ سازی و آموزش آن اهتمام بیشتری بورزند.