نخستین دستاورد شامل تبدیل نور نامرئی با انرژی کم به نور پر انرژی است تا الکتریسیته بیشتری از یک میزان مشخص از نور خورشید تولید شود. محققان در دانشگاه های RMIT و UNSW در استرالیا و دانشگاه کنتاکی در آمریکا متوجه شده اند می توان از اکسین برای انتقال نور کم انرژی به مولکول هایی استفاده کرد که به الکتریسیته تبدیل می شوند.
تیم اشمیت از دانشگاه UNSW می گوید:
طیف نور بسیار وسیع و شامل مادون قرمز و مافوق بنفش می شود. بیشتر سلول های خورشیدی از سیلیکون ساخته شده اند که نسبت به نور با انرژی اندک که نزدیک طیف مادون قرمز باشد واکنش نشان نمی دهند. این بدان معنا است که بخش هایی از طیف نور در دستگاه ها و فناوری های ما قابل استفاده نیستند.
این فناوری شامل استفاده از نیمه رساناهایی به نام نقاط کوانتومی است تا نور با انرژی اندک را جذب و آن را به نور مرئی تبدیل کنند تا انرژی آن جمع آوری شود. دستاورد دوم شامل استفاده از نوعی ماده به نام پروسکایت برای تولید نسل آینده ماژول های خورشیدی است که کارآمدی بهتری دارند و عمر آن ها از سلول های خورشیدی فعلی نیز بیشتر است. سلول های خورشیدی توسعه یافته از پروسکایت ارزان، انعطاف پذیر و سبک هستند.
اصفهان - بزرگراه شهید میثمی، ابتدای بلوار کشاورز، برج آزاد، طبقه 7 ، واحد شماره 8 ، پرتال جامع انرژی
info(@)energyenergy.ir