کروماتوگرافی (به انگلیسی: Chromatography) یا سَوانِگاری روشی است در علم شیمی برای جداسازی اجزای یک مخلوط با عبور دادن یک فاز متحرک از روی یک فاز ساکن.

واژه ­ی کروماتوگرافی امروزه به دسته‌ ای از روش‌ ها اطلاق می‌ شود که در آن ­ها جداسازی بر اساس تمایل نسبی هر جزء به فاز ساکن است. گونه‌ ای که تمایل بیشتری به فاز متحرک دارد، با سرعت بیشتری حرکت ‌می‌ کند و بالعکس گونه‌ ای که به فاز ساکن تمایل بیشتری دارد، با سرعت کمتری در طول ستون حرکت می‌ کند.

کروماتوگرافی، یکی از جذابترین و پرکاربردترین کاربردهای علم شیمی در صنایع مختلف می باشد که قدمتی بیش از صد سال دارد و برای نخستین بار توسط دانشمند ایتالیایی تبار روسی Mikhail Tsvet در سال 1900 میلادی به جهان علم عرضه شد.

   کروماتوگرافی گازی یکی از روش‌های کروماتوگرافی است که برای بررسی و جداسازی مواد فرار بدون تجزیه شدن آن‌ها، بکار می‌رود.

   بدون شک مهمترین و پرکاربردترین روش جداسازی، روش "کروماتوگرافی" است. کروماتوگرافی  بوسیله یک گیاه شناس روسی به نام تسوت، در اوایل قرن بیستم (1903) کشف شد. او از این تکنیک برای جداسازی رنگدانه های مختلف گیاهی مانند کلروفیل‌ها و گزانتوفیل‌ها استفاده کرد.