سیستم های تهویه مطبوع طبیعی از دیرباز مد نظر و مورد استفاده بشر بوده است. یکی از روش های تهویه مطبوع طبیعی، رطوبت زنی دیوارهای خشتی و گلی قدیمی بوده است. کوزه های آب قدیمی نیز نمونه ای از تهویه مطبوع و سرمایش قدیمی است که با تراوش آب از بدنه و تبخیر سطحی آب درون کوزه خنک می شده است.

   بدن انسان نیز تبخیر سطحی دارد که در زمان عرق کردن رخ می دهد.

   اخیرا مهندسان اسپانیایی دیوارهایی را ساخته و به بازار ارائه داده اند که همانند بدن انسان عرق می کند از این رو می توانند جایگزین سیستم های تهویه هوا فعلی در ساختمان ها شوند. این دیوارها با الهام گیری از طبیعت ساخته شده اند و برای تهویه مطبوع ساختمان نیازی به برق ندارند و دیده نمی شوند.

شکل (1). لایه های ساختاری دیوارهای نسل جدید

   سازنده این دیوارها شرکت اسپانیایی با نام "موسسه معماری پیشرفته کاتالونیا" است که از ماده ای موسوم به هیدروژل ساخته می شود. هیدروژل قابلیت جذب رطوبت هوا را دارد. رطوبت جذب شده در هیدروژل همانند عرق بدن از دیوار خارج شذه و داخل ساختمان خنک می شود.

   هیدروژل قادر است تا 500 برابر اندازه اش متورم شده و آب را جذب کند. زمانی که هوای احاطه کننده این ماده گرم می شود، آب آن بخار شده و هوای اطرافش را تا پنج یا شش درجه سانتی گراد خنک می کند.

شکل (2). نمای هیدروژل مورد استفاده در دیوارهای نسل جدید

   به گفته مهندسان، هیدروژل فقط زمانی شروع به خنک کردن محیط پیرامون می کند که دمای بیرون گرم باشد و چنانچه تبخیر رخ ندهد، سیستم هم محیط اطراف را خنک نمی کند.

   قراردادن حباب های هیدروژل در بین لایه های سرامیکی امکان کاربرد این فناوری را در دیوارها می دهد. با این حال، این ابداع را می توان همراه با واحدهای تهویه هوای موجود به کار برد تا اطمینان حاصل شود که ساختمان به دمای مطلوبی می رسد.

   به گفته تیم سازنده، این سامانه می تواند تا 28 درصد از مصرف برق بکاهد و انتشارات کربن را نیز تا 56/5 کیلوگرم کاهش دهد.