انرژی علاوه بر مصرف در زمان استراحت و اثر گرمایی غذا در فعالیت ها، شامل ورزش یا کار یا حرکت نیز مصرف می شود. انرژی فعالیت را می توان به دو دسته تقسیم کرد. در بیشتر افراد کیلو کالری های اضافی به بخش عمده ای به نام «فعالیت» تعلق می گیرد که شامل گرمازایی فعالیت (Activing Thermogenesis (AT و گرمازایی فعالیت غیر ورزشی (Nonexercise Activity Thermogenesis (NEAT می گردد.

گرمازایی فعالیت (AT) عبارت است از انرژی مصرف شده در طی ورزش یا تمرین های تناسب اندام؛ انرژی مصرف شده در فعالیت های زندگی روزمره که گرمازایی فعالیت غیر ورزشی (NEAT) نامیده می شود. انرژی مصرف شده در فعالیت بدنی، متغیر ترین جزء از کل انرژی مصرفی است که ممکن است از ۱۰۰ کیلو کالری در روز در افراد بی تحرک تا ۳۰۰۰ کیلو کالری در روز در افراد ورزشکار، متفاوت باشد. گرمازایی فعالیت غیر ورزشی، انرژی مصرف شده در طی فعالیت های زندگی روزمره مثل انرژی مصرف شده برای کار روزانه و انرژی مصرف شده در طی فعالیت های اوقات فراغت (مثل خرید کردن، جنب و جوش کردن و حتی آدامس جویدن) است که ممکن است سبب تفاوت‌های زیادی در انرژی مصرفی افراد شود.

گرمازایی فعالیت تا حد زیادی به جثه بدن و عادات حرکتی فرد بستگی دارد. تناسب اندام نیز احتمالاً به دلیل تفاوت در توده ماهیچه ای، بر انرژی مصرفی در فعالیت های اختیاری اثر می گذارد. با افزایش سن، گرمازائی فعالیت کاهش می یابد که کاهش توده بدن و افزایش در توده چربی همراه است. به طور کلی مردان، گرمازایی فعالیت بیشتری دارند که به دلیل عضلات اسکلتی بزرگتر آن ها نسبت به زنان است.

مصرف اضافی اکسیژن مصرفی پس از ورزش (Excess Postexercise Oxygen Consumption (EPOC، بر مصرف انرژی اثر می گذارد. مدت و شدت فعالیت جسمی، مصرف اضافی اکسیژن پس از ورزش را افزایش می دهد و منجر به بالا ماندن میزان متابولیکی پس از اتمام ورزش می شود. ورزش عادی سبب افزایش طولانی مدت میزان متابولیکی به ازای واحد بافت فعال نمی شود، اما در مردانی که فعالیت متوسط و زیاد دارند، به ترتیب ۸ تا ۱۴ درصد میزان متابولیسم را افزایش می دهد که ناشی از توده بدون چربی افزایش یافته آن ها است. به نظر می رسد این تفاوت ها، بیشتر در ارتباط با افراد است و با فعالیت رابطه ندارد.