راندمان احتراق مشخصه توانایی مشعل جهت احتراق كامل سوخت است كه برابر نسبت تفاضل انرژی ورودی و تلفات دودكش به انرژی ورودی می باشد مقدار سوختی كه مورد احتراق قرار نمی گیرد و همچنین میزان هوای اضافی در راندمان احتراق تأثیرگذار است. مشعلهایی به راندمان بالا دست می یابند كه مقدار سوخت مورد احتراق قرار نگرفته و همچنین میزان هوای اضافی به حداقل ممكن رسیده باشد. لذا به منظور اطمینان از احتراق كامل سوخت، می باید هوا به میزان مناسب تأمین شود. بدیهی است ورود هوای اضافی منجر به سرد شدن شعله و نهایتاً كاهش راندمان بویلر می گردد. به منظور حصول اطمینان از واكنش مؤثر اكسیژن با مواد قابل اشتعال سوخت، هوای مورد نیاز برای احتراق می بایست در زمان مناسب به سیستم وارد شود. گازهای حاصله نیز می باید در دمای اشتعال و یا دمایی بالاتر باقی بمانند تا زمانی كه پروسه احتراق كامل شود. حداكثر راندمان احتراق در زمان حداكثر دمای گاز حاصل می شود. اختلاط گازها و سرعت انبساط آنها جهت احتراق كامل سوخت بسیار مؤثر است.

   در نرم افزار محاسبه راندمان احتراق (Combustion efficiency) محاسبه راندمان احتراق بر مبنای ارزش حرارتی بالا ((High heating valueو ارزش حرارتی پایین(Low heating value) با داشتن مشخصه‌های دمای دودکش و دمای هوای احتراق و مقدار درصد مولی اکسیژن و مونوکسید کربن موجود در دود برای دو سوخت گاز طبیعی و مازوت محاسبه می گردد.

   در این نرم افزار درصد هوای اضافه و فاكتور هوای اضافه نیز به عنوان پارامترهای میانی ارائه می گردد.