امروزه نمی توان صنعتی را مشاهده کرد که به توان الکتریکی نیاز نداشته باشد. اکثر تجهیزات مورد استفاده در صنایع یا برقی بوده و یا برای قسمتی از فعالیت خود نیاز به برق دارند. توان الکتریکی توسط شبکه های توزیع برق در اختیار این صنایع قرار می گیرد. هزینه استفاده از برق شبکه توزیع بر اساس تعرفه هایی که شرکت توزیع کننده آن تعیین می کند از صنایع و مشتریان دریافت می گردد. جالب است بدانید که تعرفه ها بر اساس زمان مصرف انرژی در طول روز و بر اساس میزان انرژی مصرفی متفاوت است.

   یکی از رایج ترین اصطلاحات در شبکه توزیع زمان اوج مصرف است. در این زمان انرژی الکتریکی بیشترین هزینه را دارد. ضریب بار نیز از اصطلاحات عمده دیگر می باشد. با توجه به نیاز مبرم صنایع به انرژی الکتریکی و وابستگی آن ها به شبکه توزیع برق، بهینه استفاده نمودن از آن می تواند صرفه جویی قابل توجهی را به همراه داشته باشد.

   به منظور استفاده بهینه از انرژی الکتریکی به خصوص شبکه توزیع توان الکتریکی راه کاری متفاوتی وجود دارد. در بیان کلی می توان گفت هرگونه فاصله گیری از زمان اوج مصرف، کاهش پیک بار، استفاده از جایگزین های تولید توان می تواند این صرفه جویی را میسر سازد. از این رو در این مطلب می توان با برخی از روش های متداول در صنعت که بهره وری استفاده از انرژی الکتریکی را به همرا دارند آشنا گردید. این روش ها به شرح زیر می باشند:

1. ساختار مصرف کننده های انرژی الکتریکی را بر اساس تعرفه های شرکت تامین کننده تنظیم و بهینه نمایید.

2. عملکرد سیستم های الکتریکی باید طوری تنظیم شود که همواره با بیشترین ضریب بار کار کنند.

3. در صورت امکان فعالیت سیستم ها را به زمان های بی باری و یا کم باری شبکه تامین و توزیع نیرو معطوف نمایید.

4. با استفاده کنترل کننده های توزیع بار در زمان کار تجهیزات الکتریکی، بار حداکثر (پیک بار) را کاهش دهید.

5. در صورت امکان تجهیزاتی که برای شروع به کار نیاز به جریان زیادی دارند را بطور تناوبی و پله ای روشن نمایید تا بار حداکثر در سیستم کاهش یابد.

6. از تجهیزات تولید توان الکتریکی جایگزین (تولید پراکننده مانند ژنراتورها) برای زمان های اوج بار استفاده نمایید تا در این زمان ها تامین برق از طریق آن ها صورت گیرد و بار از روی شبکه توزیع نیرو برداشته شود.

7. ضریب بار را تا 0.9 کمتر از حالت بار مجاز تصحیح نمایید.

8. ترانسفورمرها را در نزدیکی مکان های مصرف اصلی قرار دهید.

9. توان و تنظیمات خروجی ترانسفورمرها را بر روی حالت عملکرد بهینه آن قرار دهید که معمولا از سوی شرکت های تولید کننده اعلام می گردد.

10. جریان اصلی برق ورودی به ترانسفورمزهایی که فعال نیستند و یا کار نمی کنند را قطع نمایید.

11. از سیستم های تولید انرژی الکتریکی در محل مورد نیاز (به سیستم های توزیع پراکنده معروف می باشند) و یا تولید همزمان برق و حرارت استفاده نمایید.