یاتاقان‌های هیدرولیکی، نوعی از یاتاقان‌ها هستند که بار وارده بر آن، تنها بر روی لایه نازکی از مایع یا گاز، نگه داشته می شود.

   یاتاقان‌های هیدرولیکی را می‌توان به دو دسته تقسیم‌بندی کرد: یاتاقان‌های هیدرولیکی دینامیک و یاتاقان‌های هیدرو استاتیک. یاتاقان‌های هیدرو استاتیک، یاتاقان‌هایی هستند که از بیرون تحت فشار قرار می‌گیرند. در این یاتاقان‌ها معمولاً از روغن، آب یا هوا به عنوان سیال استفاده می‌شود و فشار توسط پمپ انجام می‌شود. یاتاقان‌های هیدرودینامیک به سرعت بالای ژورنال (قسمتی از شفت که بر سیال متکی است) برای اعمال فشار به سیال در گوه بین سطوح، وابسته است.

   یاتاقان‌های هیدرودینامیکی معمولاً در بارهای زیاد، سرعت زیاد یا کاربردهای با دقت زیاد استفاده می‌شوند که در این حالت‌ها، بلبرینگ‌های معمولی دارای عمری کوتاه یا سروصدایی زیاد و لرزش خواهند بود. همچنین از این یاتاقان‌ها برای کاهش هزینه‌ها استفاده می‌شوند.

طرز عمل

   یاتاقان‌های هیدرودینامیک از لایه‌ای نازک از گاز یا مایع استفاده می‌کنند. دو روش اصلی برای رساندن سیال به یاتاقان وجود دارد:

   در استاتیک سیالات، یاتاقان‌های هیدرو استاتیک و بسیاری از گازها یا یاتاقان‌های هوایی، سیال از طریق اوریفیس یا ماده متخلخل، پمپ می‌شود. چنین یاتاقان‌هایی باید با مکان شافت، کنترل شوند که فشار سیال و مصرف را طبق سرعت چخش و بار شافت تنظیم می‌کند.

   در یاتاقان‌های سیال-دینامیک، چرخش یاتاقان، سیال را به سطح درونی یاتاقان می‌کشد که یک گوه روان‌ساز زیر یا پیرامون شافت ایجاد می‌کند.

   یاتاقان‌های هیدرو استاتیک به پمپ خارجی متکی هستند. توان مورد نیاز، توسط پمپ برای جبران فقدان انرژی مانند اصطکاک یاتاقان، تأمین می‌شود. آب‌بندی بهتر یاتاقان، می‌تواند مقدار نشتی و توان پمپ را کاهش دهد ولی اصطکاک ممکن است افزایش پیدا کند.

   یاتاقان‌های هیدرودینامیک به حرکت یاتاقان برای مکش سیال به داخل یاتاقان متکی هستند و ممکن است اصطکاک زیاد و عمر کوتاهی در سرعت‌های کمتر از طراحی یا در شروع و پایان داشته باشند. ممکن است از یک پمپ خارجی یا یاتاقان دومی برای جلوگیری از آسیب رسیدن با یاتاقان هیدرودینامیک هنگام شروع و خاموش شدن سیستم، استفاده شود. یاتاقان ثانویه ممکن است اصطکاکی زیاد و عمر کاری کمی داشته باشد.