توسعه انرژی زمینه ای از تلاش‌های متمرکزشده بر ایجاد منابع انرژی اولیه کافی در دسترس و فرم‌های انرژی ثانویه برای ارضای نیازهای جامعه است. این تلاش‌ها، شامل تولید انرژی‌های رایج قبلی، منابع جایگزین و تجدید پذیر و برای بازیافت و استفاده مجدد انرژی که در غیر این حالت، هدر خواهد رفت. تبدیل انرژی و اندازه‌گیری کارایی، اثر توسعه انرژی را کاهش می‌دهند و می‌توانند برای جامعه با تغییرات در هزینه‌های اقتصادی و اثرات زیست‌محیطی مفید باشند.

   جوامع صنعتی معاصر، از منابع انرژی اولیه و ثانویه برای انتقال و تولید بسیار از چیزها استفاده می‌کنند. بعلاوه، جمعیت‌های بزرگ صنعتی، تولید متفاوت و سرویس‌های ارسال برای توزیع انرژی و کاربردهای کاربر نهایی دارند. این انرژی توسط انسان‌های که می‌توانند هزینه زندگی را تحت شرایط آب و هوایی مختلف با استفاده از گرمایش، تهویه مطبوع، و تبرید تأمین کنند، استفاده می‌شود. سطح استفاده از منابع انرژی خارجی در هر جامعه‌ای متفاوت است. در کنار راحتی، به ازدحام ترافیک، منابع آلاینده و در دسترس بودن منابع انرژی داخلی وابسته است.

   هزاران نفر در جامعه در صنعت انرژی به کار گرفته‌شده‌اند. صنایع رایج شامل صنعت بنزین، گاز، توان الکتریکی، صنعت زغال‌سنگ و صنعت انرژی هسته‌ای است. صنایع انرژی جدید شامل صنایع انرژی تجدید پذیر، شامل تولید پایدار و جایگزین، توزیع، و فروش سوخت‌های جایگزین است. باوجوداینکه در منابع هیدروکربنی جدید، پیشرفت‌هایی شامل حفر افقی/ آب عمیق و استخراج بوده است، تعهد به کم کردن تغییرات آب و هوایی، تلاش برای پیشرفت و توسعه منابع انرژی تجدید پذیر و جایگزین را افزایش داده است.

انواع انرژی

   می‌توان بر اساس طبیعت انرژی، نیروگاه‌های توان را به دو دسته زیر تقسیم کرد:

1. اولیه: در طبیعت یافت می‌شوند: باد، آب، خورشید، چوب، زغال‌سنگ، نفت، اتمی
2. ثانویه: مشتق شده از انرژی‌های اولیه هستند: برق، گاز و ...

   بر اساس منابع انرژی استفاده‌شده به موارد زیر می‌توان تقسیم کرد:

• تجدید پذیر:

1. خورشیدی اصلی
2. باد طبیعی
3. زمین‌گرمایی طبیعی
4. امواج اقیانوس
5. آبشارهای طبیعی
6. گیاهان،چوب و کاغذ طبیعی
7. حیوانی طبیعی

• غیر تجدید پذیر

1. منابع فسیلی: نفت، گاز طبیعی، زغال‌سنگ
2. شیمیایی/ معدنی اصلی: اورانیوم، گاز شیل