اگر یک سلول از میان یک پنل (که از سری شدن سلول‌ها حاصل شده است) تحت سایه قرار بگیرد جریان آن سلول کاهش یافته و عملکرد پنل دستخوش تغییر اساسی می‌شود؛ چون سلول‌هایی که بصورت سری قرار گرفته‌اند جریان آن‌ها باید برابر باشد.

اما چون سلولی که تحت سایه است قادر به تولید جریان نیست، ناچاراً سلول‌های دیگر که تحت سایه نیستند باید از سلول سایه‌افتاده پیروی کنند تا جریان مدارِ سری برابر شود. در نتیجه جریان خروجی پنل بطور چشمگیری کاهش یافته و عملاً پنل قادر به تولید توان نخواهد بود.

اما مسئله در همین جا تمام نمی‌شود، از دست رفتن تولید توان کل قضیه‌ی سایه‌اندازی نیست و تنها یک طرف قضیه است. هنگامی که سایه روی سلول است ولتاژ دو سر سلولی که سایه روی آن افتاده است قابل بحث است.

زمانی که می‌خواهید محل قرار گرفتن پنل خورشیدی را انتخاب کنید باید به این نکته توجه داشته باشید که زمان حداکثری نور خورشید (معمولاً ۹ صبح تا ۴ بعد از ظهر) نباید سایه‌ای بر روی پنل بیافتد، زیرا راندمان پنل را کاهش می‌دهد یا حتی ممکن است به پنل اسیب برساند.

اکثر شرکت‌ها برای جلوگیری از این مشکل در هنگام ساخت پنل‌ها از تعدادی دیود استفاده می‌کنند که خود این دیود‌ها توان را کاهش می‌دهند. در اثر افتادن سایه بر روی پنل در زمانی که سایه از روی پنل خارج یا وارد می‌شود میزان نور در لبه‌ی بین سایه و نور بیشتر می‌شود و این بعلت شکست نور است که به ان اثر لبه می‌گوییم. این میزان نور بیشتر شده باعث تولید زیاد الکتریسیته برای یک لحظه می‌شود که می‌تواند به سیستم اسیب برساند؛ بنابراین مسئله سایه‌افتادگی روی پنل دو پیامد منفی دارد.

۱- عدم تولید توان
۲- مسئله Hotspot

جا دارد اشاره شود هنگامی که سایه تنها روی یک سلول بیفتد، از نظر مسئله تولید حرارت بدترین شرایط ممکن است، زیرا ولتاژ سلول‌های دیگر در نهایت بطور معکوس همگی روی آن سلول اعمال می‌شود.
همانطور که اشاره شد، مسئله‌ی Hotspott تهدید جدی در سایه‌افتادگی روی پنل محسوب می‌شود. یک راه حل برای این مسئله استفاده از دیود بای‌پس می‌باشد. ابتدا به نظر می‌رسد که هر سلول دارای دیود بای‌پس باشد، اما این امر هم هزینه‌بر است و هم به لحاظ اجرایی آسان نیست.