دهه ۱۹۰۰- دایملر مرسدس سیمپلکس

قدرت: ۶۰ اسب بخار

نهایت سرعت: ۱۱۷ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹

اولین پیشرانه‌های احتراق داخلی تاریخ، قدرتمند یا کم‌استهلاک نبودند؛ بنابراین سریع‌ترین خودروهای سده‌ی ۱۹ میلادی، پس از تولید بنز پتنت-موتوروگن در سال ۱۸۸۵، نمونه‌های بخار بودند. سریع‌ترین خودروهای جهان در دهه‌ی ۱۸۹۰، استریمر (Streamer) با سرعت ۵۶ کیلومتر بر ساعت، ساخت شرکت آمریکایی استنلی (Stanley) بود. پس از یک دهه، پیشرانه‌های احتراق داخلی پیشرفت قابل توجهی کردند؛ سال ۱۹۰۳، مرسدس سیمپلکس (Simplex) محصول DMG با پیشرانه‌ی ۴ سیلندر خطی، حجم ۹۲۹۳ سی‌سی و قدرت ۶۰ اسب بخار تولید شد. در سال ۱۹۰۴، یک دستگاه سفارشی از این مدل تولید با نهایت سرعت ۱۵۶ کیلومتر بر ساعت تولید شد و رکورد سرعت را شکست.

دهه ۱۹۱۰ – آسترودایملر پرینس هنری

قدرت: ۹۵ اسب بخار

نهایت سرعت: ۱۳۷ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۱۱

خودروساز اتریشی Austro-Daimler، مدل پرینس را در سال ۱۹۱۱ با پیشرانه‌ی ۴ سیلندر خطی۵۷۱۴ سی‌سی تولید کرد؛ این مدل با قدرت ۹۵ اسب بخار، به قلم فردیناند پورشه، طراحی شده بود. نسخه‌ی دیگری از پرینس هنری با پیشرانه‌ی ۶۹۰۰ سی‌سی و قدرت ۶۰ اسب بخار نیز تولید شده است.

دهه ۱۹۲۰ – دوزنبرگ مدل J

قدرت: ۲۶۵ اسب بخار

نهایت سرعت: ۱۹۲ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۲۸

مدل J، محصول شرکت آمریکایی دوزنبرگ (Duesenberg) از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر خطی با حجم ۶۹۰۰ سی‌سی استفاده می‌کرد. این مدل لوکس که در ۴۳۰ دستگاه تولید شد، فناوری‌های مهمی چون کلاچ دو صفحه‌ای، پمپ‌های بنزین برقی و مکانیکی و ترمزهای هیدرولیکی را هم در اختیار داشت. نسخه‌ی سوپرشارژ مدل J چند سال بعد تولید شد که البته سریع‌ترین خودروی دهه‌ی ۱۹۳۰ بود.

دهه ۱۹۳۰ – دوزنبرگ مدل SJ

قدرت: ۳۲۰ اسب بخار

نهایت سرعت: ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۳۲

شعار تبلیغاتی دوزنبرگ به‌گونه بود:

تنها خودرویی که از دوزنبرگ سبقت می‌گیرد، یک مدل دیگر دوزنبرگ است؛ البته تنها در صورت رضایت راننده‌ی دوزنبرگ.

همین شعار باعث شد تا دو دهه‌ی ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، دو مدل دوزنبرگ سریع‌ترین خودروهای جهان باشند. مدل SJ از پیشرانه‌ی همان مدل J استفاده می‌کرد؛ اما یک سوپرشارژر به قوای محرکه اضافه شده بود تا نهایت قدرت به ۳۲۰ اسب بخار برسد. آینده‌ی روشنی پیش‌روی این برند آمریکایی بود، اما با درگذشت بنیان‌گذار دوزنبرگ طی تصادف جاده‌ای تنها پس از دوماه عرضه‌ی مدل SJ، شرایط تغییر کرد. دوزنبرگ که در سال ۱۹۱۳ بنیان‌گذاشته شده، سال ۱۹۳۷ منحل شد.

۳۶ دستگاه از مدل SJ تولید شد؛ مدل با فاصله‌ی کمتر محورها موسوم به SSJ که سال‌ها در اختیار گری کوپر، ستاره‌ی سینما قرار داشت، سال ۲۰۱۸ با قیمت ۲۲ میلیون دلار حراج شد تا ارزشمندترین خودروی ساخت آمریکا عنوان گیرد.

دهه ۱۹۴۰ – جگوار XK 120

قدرت: ۱۶۲ اسب بخار

نهایت سرعت: ۲۱۴ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۴۸

کروک اسپرت و ستاره‌ی نمایشگاه خودروی لندن ۱۹۴۸، بازگشت باشکوه جگوار پس از جنگ جهانی بود. XK120 که از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی با حجم ۳۴۴۱ سی‌سی استفاده می‌کرد، تا سال ۱۹۵۳، در ۱۲ هزار و ۴۵ دستگاه تولید شد.

دهه ۱۹۵۰ – مرسدس بنز 300SL

قدرت: ۲۱۵ اسب بخار

نهایت سرعت: ۲۴۵ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۵۴

برخلاف باور بسیاری از افراد، مرسدس بنز 300SL جذاب، اولین خودروی انژکتور تاریخ نیست بلکه مدل ناآشنای Goliath GP700 بورگوارد این افتخار را در اختیار دارد. 300SL با درهای گالوینگ، یکی از محبوب‌ترین خودروهای ستاره‌های سینمای دهه ۱۹۵۰ بود. طراحی 300SL به‌قدری زیبا بود که به نماد بازیابی اروپا و به‌خصوص آلمان پس از جنگ جهانی دوم تبدیل شد. سریع‌ترین خودروی این دهه، از پیشرانه‌ی جدید استفاده نمی‌کرد؛ درواقع نمونه‌ی ۶ سیلندر خطی ۲۹۹۶ سی‌سی مرسدس بنز، براساس ۱۲ سیلندر V شکل هواپیمای جنگنده‌ی Bf109 مسرشمیت ساخته شد.

دهه ۱۹۶۰ – لامبورگینی میورا

قدرت: ۳۴۵ اسب بخار

نهایت سرعت: ۲۸۲ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۶۶

درست مثل مرسدس بنز 300SL، اولین سوپراسپرت تاریخ هنوز هم یکی از جذاب‌ترین و زیباترین خودروهای این صنعت است. بدنه‌ی عریض، کم‌ارتفاع و متفاوت میورا (Miura) پوششی منحصربه‌فرد برای پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل ۳۹۲۹ سی‌سی و تنفس طبیعی لامبورگینی بود.

دهه ۱۹۷۰ – فراری 512 برلینتا باکسر

قدرت: ۳۳۵ اسب بخار

نهایت سرعت: ۳۰۳ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۷۶

دهه‌ی ۶۰ را باید ورود جدی خودروسازان ایتالیا به رقابت سریع‌ترین خودروی جهان دانست. با موفقیت لامبورگینی، اسب سرکش ایتالیا با محصولی جدید از راه رسید؛ پس از تولید 365 GT4 مدل جدید فراری 512 با پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر تخت ۴۹۴۳ سی‌سی عرضه شد. کد 512 به حجم ۵ لیتر و ۱۲ سیلندر پیشرانه‌ی خودرو اشاره دارد.

دهه ۱۹۸۰ – فراری F40

قدرت: ۴۷۱ اسب بخار

نهایت سرعت: ۳۲۳ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۸۷

با آغاز عصر سوپراسپرت‌های توربوشارژ، یکی از ماندگارترین محصولات تاریخ فراری تولید شد. مدل F40 از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۲۹۳۶ سی‌سی و دو توربوشارژر استفاده می‌کرد تا قدرت فوق‌العاده‌ی ۴۷۱ اسب بخار به دو چرخ عقب فرستاده شود. فراری F40 آخرین خودروی این شرکت ایتالیایی بود که از محصولات تمام برندهای دیگر در پایان یک دهه، سرعت بیشتری می‌گرفت.

دهه ۱۹۹۰ – مک‌لارن F1

قدرت: ۶۱۸ اسب بخار

نهایت سرعت:‌ ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۱۹۹۳

وقتی خودرویی در سال ۱۹۹۳ با قیمت پایه نزدیک به ۷۰۰ هزار دلار فروخته می‌شود، باید از هر نظر منحصربه‌فرد باشد. مک‌لارن F1، اولین خودروی تاریخ بود که از شاسی تمام فیبرکربن استفاده می‌کرد؛ این سوپراسپرت با ظرفیت سه سرنشین و صندلی مرکزی راننده، بیش از ۳۸۰ کیلومتر بر ساعت سرعت می‌گرفت. F1 که به‌تازگی جایگزین آن با نام اسپیدتیل (Speedtail) معرفی شده است، از پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل ۶۰۶۴ سی‌سی تنفس طبیعی بی‌ام‌و استفاده می‌کرد. مک‌لارن F1 به‌عنوان یکی از قدرتمندترین سوپراسپرت‌های تنفس طبیعی جهان، آغازگر رقابت عصر مدرن خودروسازان در میدان نهایت سرعت است.

دهه ۲۰۰۰ – شلبی آلتیمیت آئرو TT

قدرت: ۱۱۸۳ اسب بخار

نهایت سرعت:‌ ۴۱۲ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۲۰۰۷

شرکت شلبی سوپرکارز که سپس به برند SSC North america تغییر نام پیدا کرد، به غیبت طولانی آمریکایی‌ها در صحنه‌ی عنوان سریع‌ترین خودروی جهان پایان داد. پس از انحلال دوزنبرگ، اروپایی‌ها سریع‌ترین خودروهای دنیا را تولید می‌کردند؛ این روند با بوگاتی ویرون هم ادامه یافت، اما از سال ۲۰۰۷ تا رونمایی ویرون سوپراسپرت، مدل Ultimate Aero TT سریع‌ترین خودروی جهان بود. آئرو تی‌تی ۱۱۸۳ اسب بخار قدرت خود را از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۶۳۴۵ سی‌سی شورولت کوروت  C5 با دوتوربوشارژر بزرگ دریافت می‌کرد. سریع‌ترین خودروی آمریکایی‌ها در دهه‌ ۲۰۰۰ با قیمت پایه‌ی ۵۵۰ هزار دلار، به سیستم ترمز ضدقفل یا کنترل کشش مجهز نبود.

۲۰۱۰ تا امروز – کونیگزگ آگرا RS

قدرت: ۱۳۶۰ اسب بخار

نهایت سرعت: ۴۴۷ کیلومتر بر ساعت

محصول سال ۲۰۱۵

محصولات بوگاتی به نهایت سرعت بالا شهرت دارند، اما هنوز در یک دهه، سریع‌ترین خودروی جهان نبوده‌اند. بوگاتی ویرون در برابر محصول شلبی حرفی برای گفتن نداشت؛ نسخه‌ی سوپراسپرت ویرون هم در سال ۲۰۱۰ به بازار رسید. این مدل از پیشرانه‌ی ۱۶ سیلندر W شکل ۷۹۹۳ سی‌سی فولکس واگن با قدرت ۱۲۰۰ اسب بخار استفاده می‌کرد تا به‌نهایت سرعت ۴۳۱ کیلومتربر ساعت برسد. در سال ۲۰۱۶ شیرون معرفی شد، اما حداکثر سرعت آن از ویرون سوپراسپرت هم کمتر اعلام شد. یک سال بعد، سوئدی‌ها با کونیگزگ آگرا RS، مجهز به پیشرانه‌ی ۸ سیلندر V شکل ۵۰۰۰ سی‌سی توئین توربوشارژ با قدرت ۱۳۶۰ اسب بخار، رکورد نهایت سرعت خودروی جاده‌ای جهان را افزایش دادند.