اپوکسی یک هم‌ بسپار ترموست یا گرما سخت است؛ که از دو مادهٔ شیمیایی مختلف تشکیل شده. این دو ماده را با نام رزین و سخت‌ کننده یا فعال ‌ساز یا هاردنر می‌ شناسند.

رزین از تک پار ها یا بسپار  هایی با زنجیر کوتاه که در انتها یشان یک گروه اپوکساید قرار دارد تشکیل می‌شود؛ و هارد نر از دو نوع سیکلو آمینی برای چسب ها و کفپوش های اپوکسی بدون حلال و پلی آمید برای رنگ های اپوکسی حلال دار تشکیل می‌گردند که نیاز است برای خشک شدن با رزین بخوبی مخلوط شود و طی زمان مشخصی پیوند تکمیل شده و خشک می‌گردد.

اپوکسی آمینی به علت نداشتن حلال و درنتیجه کاهش حجم بیش تر کاربرد چسب و کفپوش اپوکسی را داراست و اپوکسی پلی آمیدی که بیش تر به عنوان رنگ اپوکسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کفپوش اپوکسی در بیمارستان ‌ها و صنایع مختلف کاربرد فراوانی دارند و رنگ اپوکسی گزینهٔ مناسبی برای جلوگیری از خوردگی و زنگ ‌زدگی در صنایع هستند.

برخی از ویژگی های انواع رزین های اپوکسی:

- عایق الکتریکی
- مقاومت خوب نسبت به مواد شیمیایی (اسید ها، بازها، چربی ها)
- مقاومت بسیار خوب نسبت به آب و رطوبت
- جمع شدگی حجمی (آب رفتگی - Shrinkage) کم آن ها در مراحل پخت در مقایسه با رزین های پلی استری
- حساسیت کم نسبت به دمای محیط در زمان پخت (رزین های اپوکسی بسته به نوع می توانند در دمایی بین 5 تا 150 درجه سانتی گراد پخت شوند)
- به دلیل نوع ساختار مولکولی رزین های اپوکسی (وجود گروه های حلقوی)، در جذب تنش های مکانیکی (خواص سفتی و چغرمگی) و تنش های حرارتی مقاوم می باشند.

کاربرد های انواع رزین اپوکسی:

کاربرد های موادی که بر پایهٔ اپوکسی ساخته می‌شوند گسترده ‌است و مهم ترین آن در ساخت رنگ اپوکسی و کفپوش اپوکسی است و هم چنین شامل کاربرد در ساخت موادی چون چسب ها، کامپوزیت ها (مانند موادی که از فایبر گلاس یا فیبر کربن استفاده می‌کنند) و تقویت‌کننده ‌ها می‌شود (اگرچه پلی‌استر، وینیل‌استر و دیگر صمغ های ترموست هم برای پلاستیک تقویت ‌شده با شیشه به کار می‌روند).

ساختار شیمیایی اپوکسی ها این اجازه را می‌دهد که بسپار های گوناگونی با خواص بسیار متفاوت تولید شود. به طور کلی اپوکسی‌ها را به خاطر چسبندگی، مقاومت شیمیایی و گرمایی، خواص خوب یا حتی عالی مکانیکی، و مقاومت الکتریکی بسیار خوب آن ها نسبت به اکثر رزین های دیگر می‌شناسند. بسیاری از خواص اپوکسی‌ ها را می‌توان تغییر داد، برای مثال اپوکسی‌ های پر شده از نقره که رسانایی الکتریکی خوبی دارند یا اپوکسی پرشده از روی که مقاومت خوردگی خوبی دارد و یا مخلوط آن با ریز الیاف های کربن آن ها را رسانا می‌کند نیز وجود دارد و این در حالی است که اپوکسی خالص عایق الکتریکی می‌باشد. برخی از انواع که دارای خاصیت عایقی/رسانایی در برابر گرما هستند و مقاومت الکتریکی بالایی دارند در الکترونیک کاربرد دارند.