راندمان سيستم هواي فشرده به مقدار زیادی به سيستم توزيع وابسته است. نشت هوا از اتصالات و لوله ها، باعث بيشترين تلفات انرژي در سيستم هواي فشرده مي شود. به طوري که يک سيستم هواي فشرده، با ميزان نشتي بيش از 25 درصد تقاضا ، يک سيستم غير معمول است و احتياج شدید به تعمير دارد. به طور معمول، نشتي هوا به مقدار کمي در سيستم هواي فشرده وجود دارد. مقدار نشتي کمتر از 10 درصد تقاضا، مقدار معقول و خوبي است؛ ولي در مقادير بيش از اين، بهتر است که لوله کشي، بازبيني و تعمير شود.

 مهمترين منبع نشت هواي فشرده، خروجي مصرف کننده هايي است که از آنها استفاده نمي شود، ولي شير آنها باز است. نحوه جلوگيري از اين گونه نشت ها نيز بسيار ساده است. نشتي هوا در خطوط لوله، بيشتر در اتصالات ديده مي شود که مي توان با شناسايي محل نشتي، درصدد رفع آن برآمد. اولين مرحله در تعمير نشتي ها، تعيين ميزان نشتي هوا است.

    روش محاسبه ميزان نشتي سيستم:

   روش هاي مختلفي براي اندازه گيري ميزان نشتي هوا وجود دارد ولي يک راه عملي، ارزان و ساده، استفاده از زمان کارکرد و استراحت کمپرسور است. اين روش اندازه گيري به اين صورت است که هنگامي که مصرف سيستم صفر است (در هنگام تعطيلي و يا تعويض شيفت کاري) سيستم هواي فشرده را راه اندازي مي کنند و بلافاصله بعد از خاموش شدن کمپرسور (يا رفتن به حالت بي باري) اندازه گيري زمان را شروع مي کنند و بلافاصله بعد از اينکه کمپرسور شروع به کارکرد (يا رفتن به حالت بار Load) زمان را مي خوانند. زمان خاموش بودن کمپرسور (OFF Time)  و همچنين زمان روشن ماندن را در دوره بعد، اندازه مي گيرند (Time ON). پس از آن، با توجه به کاتالوگ کارخانه سازنده کمپرسور، مقدار ظرفيت کمپرسور (Q Comp) را پيدا کرده و از فرمول زير ميزان نشتي هوا را (Q _^Leak) در کل سيستم محاسبه مي کنند:

   درصورت داشتن حجم تخميني از کل سيستم هواي فشرده ميزان نشتي سيستم بر حسب (CFM) از رابطه زير تعيين مي گردد.

   که در آن:

V    حجم کل سيستم هواي فشرده برحسب فوت مکعب

P1    فشار نرمال کاري سيستم برحسب (psig)

P2    پايين ترين فشار کاري سيستم برحسب (psig)

T    مدت زمان رسيدن فشار از P1 به P2