قرن ها پیش از انرژی زمین گرمایی به شیوه های مختلف استفاده می شد به طوری که رومیان قدیم از آن برای حمام کردن استفاده می کردند. امروزه انرژی زمین گرمایی سومین نوع از انرژی های تجدیدپذیر می باشد که در دنیا جهت تولید برق مورد استفاده قرار می گیرد.

   نیروگاه های زمین گرمایی را می توان بر اساس نوع سیال خروجی از چاه های تولیدی و نیز تجهیزات مورد استفاده در سیکل نیروگاه دسته بندی نمود. بر این اساس نیروگاه های زمین گرمایی را میتوان به سه دسته سیال خروجی چاه بخار، چاه بخار-مایع داغ و چاه مایع داغ تقسیم بندی نمود.

   وضعیت توسعه‌ی انرژی‌‌های تجدید پذیر در دنیا نشان می‌‌دهد که نیروگاه‌‌های بادی در میان انواع روش‌‌های تولید برق تجدید پذیر، بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند و رشد چشمگیری را در سال‌‌های گذشته تجربه کرده‌‌اند. سهم انرژی باد در این جایگاه در رتبه اول و کشورهای پیشتاز در این صنعت به ترتیب چین، آمریکا، آلمان، اسپانیا و هند میباشند

ر بسیاری از کشورهای رو به توسعه پتانسیل های بسیار بزرگتری از انرژی های تجدید پذیر مثل باد و خورشید نسبت به کشورهای صنعتی وجود دارد. اما موانعی هست که از به کار گرفتن انرژی های نو در این کشورها جلوگیری می شود.

   انرژی زمین گرمایی از بدو پیدایش زمین وجود داشته است. در ابتدا انسان تنها از انرژی زمین گرمایی موجود در چشمه های آب گرم استفاده می کرد اما پس از جنگ جهانی دوم استفاده از انرژی زمین گرمایی به طور صنعتی گسترش یافت.

   اعماق زمین منبع عظیمی از انرژی گرمایی است. این انرژی بر اثر انتقال حرارت هدایت به لایه های بالایی منتقل می گردد. آب های نفوذ کرده به درون زمین در اثر برخورد با این لایه های داغ، به آب داغ و یا بخار داغ تبدیل می شوند.

   انسان از همان ابتدا برای تامین نیازها و انجام کارهای روزمره خود از انواع مختلف انرژی بهره می برده است. تمام فرم های انرژی را می توان به دو دسته کلی انرژی جنبشی و پتانسیل تقسیم بندی نمود.