توان اسمزی (osmotic power) یا توان گرادیان شوری (salinity gradient power) انرژی است که از اختلاف غلظت نمک بین آب دریا و آب رودخانه گرفته می‌شود. افزایش فشار و همچنین میزان جریان آب هر دو باعث افزایش توان خروجی می‌شوند.

ساخت و توسعه دو دستگاه جدید که توان مورد نیاز خود را مستقیماً از تبخیر آب می گیرد ارائه شد. یکی از این دستگاه ها موتور شناور پیستون-محرک است که با تولید الکتریسیته باعث فلش زدن چراغ می شود. دستگاه دیگر یک موتور چرخشی است که محرک یک اتومبیل کوچک است.

   فرایند ساخت پیزوالکتریک ها شامل 16 مرحله است که با وزن کردن، مخلوط کردن و آسیاب کردن موادی مانند زیرکونیا، اکسید سرب، تیتانیا، نیوبیا و اکسید استرانسیم و ... شروع می شوند. سپس مواد مخلوط شده کلسینه شده و واکنش انجام می دهند تا ترکیب تیتانات-زیرکونات سرب تشکیل شود. ترکیب تیتانات-زیرکونات سرب تشکیل شده که دارای مقداری رطوبت است به اندازه ذرات خیلی ریز آسیاب می شود. سپس چسب ها و روان‌سازها افزوده می شوند و ماده به دست آمده در اسپری درایر خشک می شود تا یک پودر آماده برای تراکم حاصل شود.

   انتقال حرارت با بسیار نزدیک کردن دو شی‌ء به هم بدون تماس (فاصله های نانو)، می تواند 100 برابر بزرگتر شود. در این روش، با استفاده از کنترلرهای جابجایی میکرومکانیکی با دقت بسیار زیاد، انتقال حرارت با استفاده از نور به بزرگ‌ترین مقدار گزارش شده تا به امروز، بین دو شی موازی رسیده است.

   نوع جدیدی از سلول های سوختی که می تواند ادرار را به الکتریسیته تبدیل کند، می توانند انقلابی در کشورهای در حال توسعه ایجاد کنند. این تحقیق نشان می دهد که طراحی جدید نوعی سوخت میکروبی کوچکتر، ارزان تر و قدرتمندتر از مدل های سنتی است.