وظیفه خنک کردن و پمپاژ مجدد آب به چرخه صنعت از مهم ترین کاربرد های برج خنک کننده است. برج خنک کن در انواع مختلفی ساخته می شود که تمامی آنها از مکانیزم تقریبا یکسانی برای خنک کردن استفاده می کنند و اجزای ثابتی دارند.

برج خنک‌ کننده یا برج خنک‌ کن (به انگلیسی: Cooling tower) وسیله‌ای برای دفع حرارت زاید آب مورد استفاده در چگالنده به جو از طریق تبادل حرارتی با هوا است.

   در طراحی موتورخانه بایستی یکسری موارد ضروری و اولیه در نظر گرفته شود که در این پست به ذکر موردی آن می پردازیم.

   موتورخانه ی هر ساختمان مهم ترین بخش تاسیسات مکانیکی آن ساختمان به عنوان کنترل کننده سیستم های گرمایشی، سرمایشی و وسایل و تجهیزات الکتریکی ساختمان است که ممکن است در زیر زمین یا اتاقی خارج از ساختمان بنا شود و اصلی ترین تجهیزات تاسیساتی مانند دیگ و مشعل، منابع ذخیره، منابع کویلی و مبدل های حرارتی، پمپ ها،....

   برجهای مرطوب همیشه مقداری آب ضمن تبخیر، مکش توسط هوا و نشتی مصرف می کنند. همچنین این برجها دچار مشکل پراکندن ذرات آب هستند .برجهای خنک کننده خشک در بهره برداری نیروگاه بخصوص در موقع گرم شدن هوای محیط ايجاد اشکال می نمايند .در چنین مواردی برای کاهش عوارض حاصل از دو نوع برج ذکر شده از برجهای خنک کن خشک-مرطوب استفاده می شود .

هیدرونیک استفاده آب یا مایع واسط دیگری مانند گلیکول به‌عنوان واسط انتقال حرارت در سیستم‌های سرمایش و گرمایش است. برخی از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین مثال‌ها، رادیاتورهای بخار و آب داغ هستند. 

 پالایشگاه نفت یک واحد صنعتی است که در آن نفت خام به مواد مفیدتری مانند گاز مایع، نفت سفید، بنزین، گازوئیل، نفت کوره، آسفالت، قیر و دیگر فراورده‌های نفتی تبدیل می‌گردد.

   برج خنک کن، دستگاه وازنی است که گرمای هدر رفته را از طریق خنک کردن جریان آب به دمای کمتر، به اتمسفر بر می گرداند. برج های خنک کن می توانند با استفاده از تبخیر آب برای حذف گرما و خنک کردن سیال کاری تا دمای حباب هوای مرطوب استفاده کنند. در حالت برج های خنک کننده مدار بسته، از هوای تنها برای خنک کردن سیال تا دمای حباب هوای خشک استفاده می شود.

   هر کدام از گزینه های مورد رسیدگی دارای محدودیت ها، مزیت ها و معایب فنی هستند که در ذیل بدان ها اشاره خواهد شد. در این جا فقط به جنبه های فنی توجه خواهد شد و جنبه های اقتصادی بررسی نمی شوند.