زیست توده (به انگلیسی: Biomass) یا بیومس یک منبع تجدیدپذیر انرژی است که از مواد زیستی به دست می‌آید. به‌طورکلی زباله‌هایی که منشأ زیستی داشته باشند و از تکثیر سلولی پدید آمده باشند زیست‌توده نامیده می‌شوند.

مصرف منابع تجدیدناپذیر مثل نفت، گاز و زغال سنگ به شدت در حال بالا رفتن است اما زمانی می رسد که باید به دنبال منابع انرژی تجدیدپذیر مثل انرژی خورشیدی، بادی و یا زمین ‌گرمایی برویم.

محدود بودن سوخت‌های فسیلی، گران بودن و ضرر‌های ناشی از استفاده از آن، باعث شده که انسان به استفاده از انرژی ها‌ی تجدیدپذیر روی بیاورد. یکی از انواع انرژی‌های تجدیدپذیر سوخت زیستی است.

بسیاری از کشورها برای تأمین انرژی شان، بیشتر بر زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی متکی هستند اما وابستگی به سوخت های فسیلی یک مشکل بزرگ به همراه دارد.  ولی زمانی فرا می رسد که استخراج باقی مانده آن بسیار گران تمام خواهد شد.

   امروزه یکی از چالش های پیش رو بشر، مسئله پساب هاست. بر هیچ کس پوشیده نیست که پساب های شهری و صنعتی، منجر به آلودگی آب و خاک می شود و سلامت افراد را، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به مخاطره می اندازند.

   زیست توده یا بیوماس  یک منبع تجدید پذیر انرژی است که از مواد زیستی به دست می‌آید. مواد زیستی شامل موجودات زنده یا بقایای آنها است. نمونه این مواد، چوب، زباله و الکل هستند. زیست توده معمولاً شامل بقایای گیاهی است که برای تولید الکتریسیته یا گرما به کار می‌رود.

 گرمایش ناحیه‌ای (که با نام شبکه‌های گرمایش یا گرمایش از راه دور نیز شناخته می‌شود)، سیستمی برای توزیع گرمای تولیدشده در یک مکان مرکزی برای نیازهای حرارتی تجاری و مسکونی مانند گرمایش محل یا گرمایش آب است. نیروگاه‌های گرمایش ناحیه‌ای می‌توانند راندمان‌های بالاتر و کنترل آلودگی بهتر نسبت به بویلرهای مرکزی ارائه دهند. بر اساس برخی از مطالعات، گرمایش ناحیه‌ای با گرما و برق همزمان (CHPDH) ارزان‌ترین روش برای کاهش نشر کربن دی‌اکسید است. 

 سوخت‌های جایگزین، که با نام سوخت‌های پیشرفته یا سوخت‌های غیر رایج نیز شناخته می‌شوند، به هر ماده یا موادی گفته می‌شود که می‌توان از آن به‌عنوان سوخت بجای سوخت‌های رایج مانند سوخت‌های فسیلی (بنزین، نفت و گاز طبیعی و ...) استفاده کرد. برخی از سوخت‌های جایگزین معروف عبارت‌اند از: بیودیزل، الکل زیستی (متانول، اتانول و بوتانول)، الکتریسیته ذخیره شده به صورت شیمیایی (باتری‌ها و سلول‌های سوختی)، هیدروژن، متان غیر فسیلی، گاز طبیعی غیر فسیلی، روغن سبزی‌ها، پروپان و دیگر منابع زیست توده.

   نوع جدیدی از سلول های سوختی که می تواند ادرار را به الکتریسیته تبدیل کند، می توانند انقلابی در کشورهای در حال توسعه ایجاد کنند. این تحقیق نشان می دهد که طراحی جدید نوعی سوخت میکروبی کوچکتر، ارزان تر و قدرتمندتر از مدل های سنتی است.

   وضعیت توسعه‌ی انرژی‌‌های تجدید پذیر در دنیا نشان می‌‌دهد که نیروگاه‌‌های بادی در میان انواع روش‌‌های تولید برق تجدید پذیر، بیشترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند و رشد چشمگیری را در سال‌‌های گذشته تجربه کرده‌‌اند. سهم انرژی باد در این جایگاه در رتبه اول و کشورهای پیشتاز در این صنعت به ترتیب چین، آمریکا، آلمان، اسپانیا و هند میباشند