یک هیتر ذخیره‌ساز یا بانک حرارت هیتری الکتریکی است که انرژی گرمایی را در طول عصر یا در شب هنگامی برق با هزینه کمتر در جریان است ذخیره می‌کند و گرما را در طول روز با توجه به نیاز آزاد می‌کند.

اصول کاری

   هیترهای ذخیره اساساً از آجرهای رسی یا مواد سرامیکی دیگر یا حامل‌های آب تشکیل‌شده‌اند. این مواد به‌عنوان واسطه ذخیره انرژی عمل می‌کنند. المنت‌های گرمایی الکتریکی به‌کاررفته در مواد وجود دارند که می‌توانند انرژی را ذخیره کنند.

   گرمای ذخیره‌شده به‌طور پیوسته (از طریق تابش یا تشعشع) خارج می‌شود. برای افزایش سرعت انتقال حرارت، هیترهای ذخیره، می‌توانند با فن‌های مکانیکی که هوا را میان هیتر جابجا کنند، مجهز باشند.

مزایا

1. در قیاس با سیستم‌های گرمایشی دیگر، هیترهای ذخیره‌ساز، مزایای زیر را دارند:
2. هیترهای ذخیره‌ساز ارزان‌تر هستند.
3. ساختمان‌های با سیستم‌های مرکزی، برای کاهش هزینه‌های خود، شب‌ها سیستم گرمایش را خاموش می‌کنند، بنابراین خانه‌ها در شب یا صبح زود سرد هستند ولیکن هیتر ذخیره‌ساز می‌تواند در این ساعات نیز روشن باشد.
4. می‌تواند در مناطقی که سیستم توزیع گاز موجود نیست، استفاده شود.
5. نصب و راه‌اندازی بسیار آسانی دارند.
6. در مقایسه با سیستم‌های گرمایش مرکزی، تقریباً به نگهداری و هزینه‌های مربوطه نیاز ندارند.

معایب

1. گرما از هیتر هدر می‌رود، بنابراین ممکن است در طول شب بدون نیاز به گرما، گرما آزاد شود و صبح خانه گرم باشد.
2. هیتر ذخیره‌ساز تنها با گرمای ذخیره‌شده در طول شب ‌کار می‌کند و روز بعد از آن استفاده می‌کند. بنابراین اگر مقدار آن روی کم انتخاب‌شده باشد، یا دستگاه خاموش شود، روز بعد خانه گرم نیست.
3. بیشتر کاربران با روند کنترل این سیستم‌ها آشنایی ندارند، و در نتیجه ممکن است بجای ذخیره کردن انرژی در طول شب، گرما را هدر بدهند.
4. هیترهای ذخیره‌ساز، معمولاً حجیم و سنگین هستند.
5. در صورتی که از فن برای افزایش انتقال حرارت استفاده‌شده است، گردش هوا باعث افزایش مقدار گردوغبار در هوای اتاق می‌شود که برای افرادی مانند افراد با آلرژی مناسب نیست.