انسان از دیر باز با آتش آشنا شده و رابطه ای تنگاتنگ و دوستانه برقرار کرده و همواره از آن در راستای پیش برد اهداف گوناگون زندگی خود نهایت استفاده را کرده است. زمانی نیاز مبرم خود را در پیکار با آتش احساس کرد که میدید هستی او و جان افراد خانواده و نزدیکانش در لحظاتی کوتاه بوسیله این پدیده سرکش به تباهی کشیده می شود. آتش در گسترده حیات خود و برقراری همزیستی با انسان خدمات بس ارزنده ای کرده و او را در تمام جنبه های فرهنگی و تکنولوژی تمدن یاری داده است. امروز انسان موفق شده در اغلب جنبه های زندگی پیروزی های چشم گیری به دست آورد. بدون شک ،دستیابی به این موفقیت ها بدون کمگ آتش امکان پذیر نبود.

کلیه سوخت های روی کره زمین و پیرامون زندگی انسان از لحاظ شکل ظاهری در قالب های زیر می گنجد:

1)جامدات یا مواد خشک:

مانند لوازمات اولیه خانگی از قبیل چوب ، پشم ، پنبه و ... این نوع سوخت ها عمدتا ریشه های گیاهی و بخصوص سلولز دارند و در هر ظرف یا محلی که قرار داده شوند در شکل ظاهری آن ها تغییر و دگرگونی رخ نمی دهد.

2)مایعات یا مواد روان:

مانند فرآورده های مختلف نفت از قبیل انواع روغن ها ، گریس ، بنزین ، گازوئیل و ...شکل ظاهری این گونه مایعات بستگی به شکل ظاهری ظرفشان دارد. در هر ظرف که ریخته شوند شکل آن را به خود می گیرند.

3)گازها یا مواد فرار:

مانند گازهای طبیعی از قبیل اکسیژن، هیدروژن، متان و سایر گازهای ساختگی مثل اتان، پروپان، بوتان و ... این نکته را باید همواره در نظر داشت که هنگام روشن کردن آتش باید به سوخت های جامد و مایع آن قدر حرارت داد تا به سوخت هایی از نوع سوم یعنی گاز تبدیل شوند تا آتش بگیرند و روشن شوند. به عبارت دیگر هر گاه جسمی یا مایعی در اثر دادن گرما به بخار تبدیل نشود، آن جسم یا مایع آتش نمی گیرد و نمی سوزد.

البته پاره ای از خصوصیات بارز فیزیکی و شیمیائی سوخت ها نظیر نقطه شعله زنی، نقطه آتش گیری، نقطه ذوب، نقطه جوش و سایر ویژگی های دیگر در آتش گیری، زود آتش گیری، دیر آتش گیری و اصولا آتش نگیری آن ها دخالت مستقیم دارد.