بیشتر از نیمی از ظروف پخت و پز که امروزه به کار برده می شوند ظروف آلومینیومی سبک هستند. استفاده طولانی مدت از ظروف آلومینیومی برای پخت مناسب نیست، چرا كه این ظروف با آزاد كردن یون آلومینیوم در غذا، سبب انتقال این یون ها به بدن می شوند و در دراز مدت می تواند مشكلاتی برای بدن، از جمله كم خونی، ایجاد كند.

مزایای استفاده از ظروف آلومینیومی

• سبک بودن
• انتقال حرارت مناسب
• قیمت مناسب

در این ظروف ضخامت عاملی تعیین کننده است و هرچه ضخامت ظرف بیشتر باشد، حرارت بهتر تقسیم می شود و از طرفی ظرف در اثر داغ و سرد شدن مداوم، شکل خود را از دست نمی دهد.

معایب استفاده از ظروف آلومینیومی

• سبزیجات برگی و غذاهای اسیدی یا نمکی همچون گوجه فرنگی، مرکبات و ریواس اگر در ظرف آلومینیوم پخته شوند میزان زیادی آلومینیوم را به خود جذب می كنند در نتیجه آلومینیوم بیشتری وارد بدن می شود كه مضر است. همچنین باعث می شوند روی این ظروف حالت سوراخ سوراخ ایجاد شود بنابراین پختن این مواد در ظروف آلومینیومی توصیه نمی شود.
• بعضی نظریه ها نیز مطرح است که جوش آوردن آب در کتری های آلومینیوم می تواند باعث بروز بیماری هایی همچون زخم معده، کولیت، خشک شدن دهان، یبوست و تغییر رنگ زبان شود.
• در بعضی مناطق آب حاوی مواد معدنی و قلیا بوده که ممکن است روی سطح ظروف آلومینیومی رسوب کند.
• پختن غذاهای اسیدی، نمکی یا قلیایی در ظروف آلومینیومی می تواند باعث سیاه شدن این ظروف شود، البته تغییر رنگ و لکه دار شدن این ظروف روی کیفیت پخت غذا تأثیری ندارد. برای برطرف کردن رنگ یا لکه غوطه ور کردن ظرف در محلول آب و آب لیمو یا سرکه مفید است.
• نگهداری مواد غذایی ترش اسیدی یا شور در ظروف آلومینیومی و یا طبخ غذا در این ظروف، موجب خروج آلومینیوم از ظرف و ورود آن به غذا می شود. به گفته متخصصان ظروف آلومینیومی فقط برای نگهداری مواد خشک مناسب هستند.
• استفاده طولانی مدت از ظروف آلومینیومی برای پخت مناسب نیست، چرا که این ظروف با آزاد کردن یون آلومینیوم در غذا، سبب انتقال این یون ها به بدن می شوند و در درازمدت می تواند مشکلاتی برای بدن، از جمله کم خونی، راشیتیسم، عوارضی همچون غش و اختلال در هنگام راه رفتن ایجاد می کند.
• اسیدهای آلی موجود در برخی غذاها با تأثیر بر ظروف آلومینیوم و خوردگی جزئی و در نتیجه وارد شدن این عنصر در غذا باعث افزایش نامطلوب میزان آلومینیوم در رژیم غذایی و در نتیجه بروز اختلال در سیستم عصبی، افزایش خطر ابتلا به آلزایمر، اختلال در متابولیسم استخوان، مسمومیت کلیه، کبد و التهاب مفاصل می شود.
• ساییدن این ظروف در هنگام شستشو باعث سوراخ شدن انها در طولانی مدت می شود.
• مواد قلیائی به سرعت روی ظروف آلومینیومی اثر کرده و آن را سوراخ می‌کند.
• قابلمه‌های آلومینیومی در مقابل نمک طعام نیز مقاومت ندارند
• جوشاندن آب نیز سبب تیرگی رنگ این ظروف می‌شوند. برای برطرف کردن این حالت در هنگام پخت اضافه کردن چند قطره آب لیمو یا سرکه از سیاه شدن ظرف جلوگیری می‌کند. بعد از خارج کردن موادغذائی، اگر مقداری پودر لباسشویی را با آب در آن بجوشانید دوباره رنگ ظرف روشن می‌شود.
  این ظروف در برابر ضربه حساس اند و به سرعت تغییر شکل می دهند.

   ظروفی كه در آشپزخانه عمدتا به آن "روحی" می گویند كه بعضا با "رویی" اشتباه می شود، عمدتا از جنس آلومینیوم هستند. اگر ظرفی واقعا از جنس روی باشد، خروج یون های روی از ظرف و ورود آن به غذا، باعث جبران كمبود روی در بدن می شود و برای انسان مفید خواهد بود. ولی یون های آلومینیوم این خاصیت را ندارد. بهتر است از ظروف آلومینیومی برای پخت غذاهایی استفاده شود كه نیاز به مدت زمان پخت كمتری دارد. هر فرد روزانه تقریبا ۳.۵ میلی گرم آلومینیوم در هر روز وارد بدن خود می کنند. هرچه غذا بیشتر در این ظروف پخته یا نگهداری شود، مقدار آلومینیوم وارد شده به آن بیشتر می شود. البته سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که بزرگسالان می توانند بیشتر از ۵۰ میلی گرم آلومینیوم را در روز بدون هیچ ضرری دریافت کنند. زیرا بسیاری از داروها به طور معمول حاوی آلومینیوم هستند، مثلا یک عدد قرص آنتی اسید حاوی ۵۰ میلی گرم و یک قرص آسپیرین حاوی ۲۰-۱۰ میلی گرم آلومینیوم است.