نتايج حاصل از آندايزينگ در آلياژهاي مختلف آلومينيوم يكسان نيست و هر آلياژي پس از انجام عمل آندايزينگ كيفيت ويژه اي خواهد داشت. دسته اي از آلياژهاي بهترين قابليت را در رابطه با براق كاري و انعكاس نور دارا مي باشند در حالي كه دسته اي ديگر به عكس هيچگونه قابليتي را براي براق كاري ندارند و جهت سخت كاري و يا اهداف ديگر مناسب مي باشند.

جداول بعد استانداردهاي بين المللي آلياژهاي مختلف آلومينيوم را در مقام تطبق قرار داده و سپس قابليت هر كدام از آنها را جهت آندايزينگ (با هداف مختلف از قبيل براق كاري، ايجاد سختي و رنگ آميزي) به صورت امتياز بيان مي دارد به صورتي كه امتياز 5 عالي ترين و بهترين نتيجه و امتياز 1 پايين ترين قابليت و نتيجه را در آندايزينگ پذيري آلياژ مربوطه نشن ميد هد. مابقي امتيازات (4، 3 و 2) به ترتيب مبين كيفيت بسيار خوب ، خوب و متوسط مي باشد.

نكات زير در رابطه با آلياژهاي ريختگي سري LM قابل ذكر مي باشد:

الف – هيچكدام از آلياژهاي فوق قابليت خوبي را جهت براق شدن ندارند.

ب – به منظور آندايزينگ هر كدام از آلياژهاي فوق مي بايست تكنيك و روشهاي خاصي را از نظر غلظت الكتروليت، ولتاژ و غيره در نظر گرفت.

بطور مثال، جهت آندايز كردن آلياژهايي كه داراي درصد زيادي از سيليس مي باشند مي بايست ولتاژ باايي را به آنها اعمال نمود( تا 24 ولت) و آلياژهاي شامل مس بهتر است كه در محلول الكتروليت اسيد سولفوريك با غلظت   7 N – 4 N آندايز شوند.

ج – رنگ ايجاد شده بر روي قطعات آندايز شده آلياژهاي فوق تحت تاثير درصد عناصر تشكيل دهنده آلياژ بوده و معمولا” تيره مي باشند.