بازیافت گرمای اتلافی نقش مهمی در مدیریت منابع انرژی ایفا می‌کند. از سیکل ارگانیک رانکین می‌توان برای بازیابی حرارت اتلافی دما پایین استفاده نمود. این سیکل مشابه سیکل رانکین بوده و فقط از سیالات ارگانیک به عنوان سیال‌کاری در آن استفاده می‌شود. دنیا پر از انرژی است ولی انرژی برای قابل استفاده بودن باید به توان تبدیل شود و این فرایند باید تا جایی که ممکن است پربازده باشد و همراه با صرفه اقتصادی. یکی از این فرایندها بازیابی حرارتی است.

   سیستم CCHP مجموعه ای است که قابلیت تولید همزمان گرمایش، سرمایش و برق را دارا می باشد. مهمترین ویژگی مجموعه CCHP استفاده از انرژی های هدر رفته می باشد. انرژی های هدر رفته به سه شکل اگزاست، بخار و آب گرم در کلیه نیروگاه ها وصنایع مختلف در دسترس می باشد. گرمای هدر رفته مولدهای برق اعم از مولد های دیزلی و توربین های گازی به صورت اگزاست می باشد و همچنین در مولد های دیزلی با وجود یک مبدل، آب گرم نیز تولید می شود. همچنین در برخی از صنایع و نیروگاه ها نیز بخار اتلافی زیادی موجود می باشد که تمامی این انرژی های اتلافی به عنوان منابع گرمایی در چیلرهای جذبی قابل استفاده می باشند.

   صنایع لبنی از جمله پر استفاده ترین صنایع در ایران است که مشتریان مستقیم آن ها انسان می باشد. صنایع لبنی سهم قابل توجهی از انرژی را مصرف می نمایند از این رو بهینه سازی انرژی در این صنعت بسیار لازم به نظر می رسد. در این مطلب موارد قابل اجرا در صنایع لبنی برای کاهش و بهینه سازی مصرف انرژی بصورت تیتر وار آورده شده است. همچنین در پیوست مقاله ای برای توصیف دقیقتر این روش ها آورده شده است.

حرارت لازم برای ذوب شارژ در کوره زیمنس مارتین توسط گاز و یا سوخت‌های جامد نظیر زغال‌سنگ و یا مایع تأمین می‌شود. سوخت در دو محفظه احتراق که در دو طرف کوره زیمنس مارتین قرار دارند محترق شده و از طریق مشعل‌هایی به کوره زیمنس مارتین وارد می‌گردد.

چرخ حرارتی که با نام مبدل حرارتی دوار، یا چرخ آنتالپی هوا به هوای دوار یا چرخ بازیافت حرارت هم شناخته می‌شود، نوعی مدل حرارتی بازیافت انرژی است که در منبع یا خروجی جریان‌های هوای سیستم هواساز یا در گازهای خروجی یک فرآیند صنعتی برای بازیافت حرارت قرار می‌گیرد. انواع دیگر چرخ‌های آنتالپی و چرخ‌های خشک‌کن هستند. یک چرخ حرارتی مختص سرمایش گاهی به است چرخ کیوتو هم شناخته می‌شود.

کویل دور گذر نوعی مبدل حرارتی بازیافت انرژی است که غالباً در ذخیره یا جریان‌های هوای خروجی یک سیستم هواساز (air handling system) یا در گازهای خروجی یک فرآیند صنعتی برای بازیافت انرژی مورد استفاده قرار می­گیرد. عموماً، به هر جریان واسطه استفاده‌شده برای انتقال حرارت بین دو جریانی که مستقیماً به دلایل ایمنی یا دلایل مشخص دیگر نمی‌توانند متصل باشند، گفته می‌شود. 

   گرمای تجدید پذیر کاربردی از انرژی تجدید پذیر است و به تولید گرمای تجدید پذیر بیشتر از توان الکتریکی اشاره دارد. فناوری‌های گرمای تجدید پذیر شامل زیست سوخت‌های تجدید پذیر، گرمایش خورشیدی، گرمایش زمین‌گرمایی، پمپ‌های حرارتی و مبدل‌های حرارتی برای بازیافت حرارت هدررفته می‌شوند. توجه اساسی نیز به عایق سازی در این زمینه می‌شود.

 گرمایش ناحیه‌ای (که با نام شبکه‌های گرمایش یا گرمایش از راه دور نیز شناخته می‌شود)، سیستمی برای توزیع گرمای تولیدشده در یک مکان مرکزی برای نیازهای حرارتی تجاری و مسکونی مانند گرمایش محل یا گرمایش آب است. نیروگاه‌های گرمایش ناحیه‌ای می‌توانند راندمان‌های بالاتر و کنترل آلودگی بهتر نسبت به بویلرهای مرکزی ارائه دهند. بر اساس برخی از مطالعات، گرمایش ناحیه‌ای با گرما و برق همزمان (CHPDH) ارزان‌ترین روش برای کاهش نشر کربن دی‌اکسید است. 

واحد‌های گرمایی-نیروگاهی (CHP)  یا پروژه هم‌سوخت، هم الکتریسیته تولید می‌کنند و هم اجازه می‌دهد مرکز در زمان قطعی برق دارای روشنایی و انرژی گرمایی باشد.