رآکتور هسته‌ای دستگاهی است که در آن زنجیره‌ای از واکنش‌های هسته‌ای آغاز می‌شوند. این واکنش‌ها تحت کنترل و به صورت تنظیم شده و پایدار قرار دارند. 

   سیستم CCHP مجموعه ای است که قابلیت تولید همزمان گرمایش، سرمایش و برق را دارا می باشد. مهمترین ویژگی مجموعه CCHP استفاده از انرژی های هدر رفته می باشد. انرژی های هدر رفته به سه شکل اگزاست، بخار و آب گرم در کلیه نیروگاه ها وصنایع مختلف در دسترس می باشد. گرمای هدر رفته مولدهای برق اعم از مولد های دیزلی و توربین های گازی به صورت اگزاست می باشد و همچنین در مولد های دیزلی با وجود یک مبدل، آب گرم نیز تولید می شود. همچنین در برخی از صنایع و نیروگاه ها نیز بخار اتلافی زیادی موجود می باشد که تمامی این انرژی های اتلافی به عنوان منابع گرمایی در چیلرهای جذبی قابل استفاده می باشند.

 گرمایش ناحیه‌ای (که با نام شبکه‌های گرمایش یا گرمایش از راه دور نیز شناخته می‌شود)، سیستمی برای توزیع گرمای تولیدشده در یک مکان مرکزی برای نیازهای حرارتی تجاری و مسکونی مانند گرمایش محل یا گرمایش آب است. نیروگاه‌های گرمایش ناحیه‌ای می‌توانند راندمان‌های بالاتر و کنترل آلودگی بهتر نسبت به بویلرهای مرکزی ارائه دهند. بر اساس برخی از مطالعات، گرمایش ناحیه‌ای با گرما و برق همزمان (CHPDH) ارزان‌ترین روش برای کاهش نشر کربن دی‌اکسید است. 

استراتژی های کاهش بار یا پیک سایی شامل خرید تجهیزات کوچک و با راندمان بیشتر، روشن بودن تجهیزات موجود، سوئیچ کردن به سوخت های دیگر در خلال دوره های پیک و تولید انرژی در محل مصرف است.

امروزه زباله سوزی با دو روش انجام می شود: زباله سوزی با تبدیل برق و زباله سوزی بدون تبدیل برق.

   قرن ها پیش از انرژی زمین گرمایی به شیوه های مختلف استفاده می شد به طوری که رومیان قدیم از آن برای حمام کردن استفاده می کردند. امروزه انرژی زمین گرمایی سومین نوع از انرژی های تجدیدپذیر می باشد که در دنیا جهت تولید برق مورد استفاده قرار می گیرد.